Voor wiens veiligheid?
07 oktober 2019Door Stijn Rombouts – Voorzitter
Vandaag, terwijl ik aan het stofzuigen ben voor een cliënt in de thuiszorg, bereikt het nieuws mij dat er wordt ingegrepen door de politie bij een actie van Extinction Rebellion in Amsterdam. Klimaatactivisten worden volgens de NOS massaal opgepakt. Ik denk terug aan mijn eerste klimaatprotest. Dat was in december 2015 in Parijs, toen het historische akkoord werd ondertekend. Hoe anders was de sfeer toen: we voelden ons beschermd door de Franse politie in ons recht te demonstreren en toen het akkoord werd gesloten, werd gesproken van een historisch moment. Hoopvol gingen we in de bus terug naar huis. De landen zouden samen een oplossing voor de ecocrisis bedenken.
Nu, in 2019, blijkt de realiteit anders. De Nederlandse overheid moet door de rechter worden gedwongen tot handelen en zelfs dan volgt een slap klimaatakkoord. Er is een onderzoek gaande naar de verwevenheid van Shell met de Nederlandse overheid en grote vervuilers lijken opnieuw de dans te ontspringen in de kabinetsplannen. Greta wordt afgeschilderd als een alarmistisch gestoord kind en ‘klimaatdrammers’ zijn een bedreiging voor de openbare orde. Wat wordt hier eigenlijk beschermd? Mijn toekomst is het in ieder geval niet.
Moet ik straks aan mijn kinderen (als ik die überhaupt nog op deze wereld durf te zetten) uitleggen waarom er gigantische hongersnoden zijn in kwetsbare landen in Afrika? Moet ik gaan uitleggen waarom tal van wonderlijke dieren vakkundig zijn uitgemoord als gevolg van onze overconsumptie? Moet ik uitleggen waarom tal van eilandstaatjes tot het verleden behoren? En hoe moet ik dat dan uitleggen?
Door te zeggen dat onze overheid ervoor koos om grote bedrijven, die miljoenen investeerden in het zaaien van twijfel over de ecocrisis, de hand boven het hoofd te houden? Door te zeggen dat ze ervoor koos “niet het braafste jongetje van de klas” te willen zijn en dat politici onze toekomst verkochten voor een paar jaar extra op het pluche? En toen het moment daar was, waren wij het probleem. Wij verstoorden de openbare orde. Wij waren het gevaar.
Vandaag gaat mijn hart uit naar de mensen die ook in mijn naam knokken voor een leefbare planeet. Mensen die knokken tegen het opportunisme, de hebzucht en het eindeloze wegkijken. Rebel for life!