Interview met jongeren kandidaat – Simon Theeuwes #21

Wie ben je en waar kom je vandaan?

Ik ben Simon, ik kom oorspronkelijk uit Nijmegen. Daar heb ik bijna mijn hele leven gewoond, maar ik heb tussen mijn zesde en negende drie jaar in Amerika gewoond. Ik ben nu 2,5 jaar geleden verhuisd naar Utrecht en ik woon nu in Transwijk. Het is een heel fijn plekje, lekker dichtbij de stad. De toegankelijkheid van de stad en dat er veel aandacht is voor cultuur maakt voor het voor mij Utrecht een hele leuke stad.

Wat doe je nu in het dagelijks leven?

Ik werk bij de Hogeschool Rotterdam, als beleidsadviseur. Daar ben ik met een aantal dingen bezig. Aan de ene kant ben ik als projectleider bezig met een drietal projecten. Het grote probleem daar is het enorme lerarentekort in het PO en Rotterdam wil dat aanpakken. De bedoeling van de projecten is om meer jongeren aan te trekken om naar de Pabo te gaan en ervoor te zorgen dat ze er uiteindelijk voor kiezen om leraar te worden in het primair onderwijs in Rotterdam.

Het eerste project is het doorstromingsproject mbo-pabo. Dit project is gecreëerd voor mbo-studenten die de toelatingstoetsen voor de pabo niet halen, om hen voor te bereiden op de toetsen en op het hbo-leven. We proberen hun studievaardigheden, hun Nederlands en rekenen bij te spijkeren. Ook lopen ze alvast stage om te ervaren hoe het is om op de Pabo te zijn en stage te lopen in het basisonderwijs.

Het tweede project is talentscouting binnen het onderwijs. We willen meer jongeren scouten waarvan we denken dat ze talenten hebben om naar de pabo te gaan en hen stimuleren om voor de Pabo te kiezen. We doen dit door in gesprek te gaan met leerlingen in vo en mbo, maar ook door mentoren en studieloopbaanbegeleiders te vragen talentvolle jongeren te scouten.

Het laatste project is de carrièrestartgarantie. Wij gaan studenten die uit Rotterdam-Zuid komen gegarandeerd een baan geven als zij de Pabo hebben afgerond, op een basisschool in Zuid. Zo brengen we leerlingen uit Zuid weer terug in Zuid, zodat op die manier meer jongeren uiteindelijk gaan studeren. Er zijn vijf schoolbesturen die zich hieraan hebben gecommitteerd en die hebben een x aantal plekken die ze gegarandeerd vrij houden. In totaal zijn dit 100 plekken per jaar. Op dit moment zijn we bezig met het informeren van die leerlingen op open dagen van de Pabo, maar ook binnen Rotterdam-Zuid zelf aan de hand van de andere twee projecten. Gedurende hun opleiding kijken de studenten welk school het beste bij hen past zodat er een goede match ontstaat tussen school en student.

Daarnaast hou ik me bezig met andere portefeuilles, bijvoorbeeld medezeggenschap. Binnen de Hogeschool Rotterdam zijn we bezig om het medezeggenschap te vernieuwen en te versterken. Ook ben ik bezig met studiesucces bevorderende maatregelen, op welke manier wij studenten succesvoller en beter kunnen opleiden. Ten slotte ben ik bezig met de doorstroming van het mbo naar het hbo te verbeteren.

Waarom heb je gekozen om je in te zetten voor het onderwijs?

Ik heb zelf opleidingskunde gestudeerd en dat gaat over het opleiden van medewerkers binnen organisaties. Ik vind leren misschien wel het belangrijkste in het leven. Ik heb het motto: “een dag niet geleerd is een dag niet geleefd!” Dit is echt waar ik in geloof, dat je je altijd moet blijven ontwikkelen. Als student ben je daar extra mee bezig, maar als je volwassen of werkend bent moet je ook blijven leren. Dit heb ik heel erg van mijn studie mee gekregen.

Nadat ik mijn studie heb afgerond ben ik naar het ISO gegaan (het Interstedelijk Studenten Overleg), daar was ik belangenbehartiger van studerend Nederland. We stonden ervoor om het onderwijs te verbeteren op landelijk niveau. Daarnaast waren onze lidorganisaties de medezeggenschapsraden en wij ondersteunden hen in hun werkzaamheden.

Ik ben daarmee gestart omdat ik heel erg trots ben op het onderwijs in Nederland. We hebben een heel goed onderwijssysteem, maar het kan op een zekere hoogte echt nog wel beter. Een thema dat ik erg belangrijk vind is docentenkwaliteit. Op de universiteit is het geven van onderwijs een bijzaak. Het onderzoek is prioriteit, want daar worden ze ook op bekostigd en daar hebben zij hun focus op. Hierdoor merk je dat heel veel docenten niet goed opgeleid waren. Ook binnen het hbo is het nog niet overal goed geregeld. Er zijn hier wel stappen in gezet, maar het kan beter.

Een ander belangrijk thema is de flexibilisering van het onderwijs, dus veel meer op maat gaan werken en hierbij digitale middelen inzetten. Als ik het vergelijk met de Human Resource Development-wereld is digitalisering, E-learning en blended learning in het onderwijs nog onderbelicht. Dit is zonde. De wereld is tegenwoordig best wel klein. Dit heeft zo zijn voordelen. Je kunt bijvoorbeeld heel veel leren van studenten uit allerlei delen van de wereld die dezelfde opleiding doen als jij.

Wat ervaar je als je grootste uitdaging in je politieke carrière?

Ik ben altijd erg landelijk georiënteerd geweest, bij het ISO, bij GroenLinks. Nu vind ik het interessant, maar ook een uitdaging, om deze kennis te vertalen naar de stad. Ook als je het hebt over onderwijs is het niet per se een hoofdthema van de gemeenteraad, maar toch denk ik dat het een belangrijk thema zou moeten zijn. Zo zijn er meerdere thema’s waar ik me graag voor wil inzetten.

Wat zijn jouw sterke punten die je kunt inzetten in de gemeenteraad?

Mijn expertise ligt echt op onderwijsgebied. Ik heb veel ervaring binnen het probleem van het lerarentekort in Rotterdam en dat zou ik graag ook naar deze stad willen brengen. Ik geloof namelijk dat de gemeenteraad in Utrecht meer aandacht mag besteden aan onderwijs. In Rotterdam is het thema onderwijs, en vooral het lerarentekort, heel belangrijk. Er worden daar veel maatregelen getroffen waar je niet in eerste instantie bij stil staat, maar die je als gemeente kan doen aan het lerarentekort.

Waar komt jouw motto vandaan, waarom is leren voor jou zo belangrijk?

Ik vind het belangrijk dat mensen zich blijven ontwikkelen, want als mensen zich blijven ontwikkelen dan blijft de maatschappij zich ook ontwikkelen. Als we stil blijven staan dan is dat naar mijn mening niet goed. Dat betekent niet dat je alles continu moet veranderen, je moet wel kritisch zijn. Dingen die goed gaan moet je behouden en dingen die niet goed gaan moet je veranderen. Dat is eigenlijk wat leren inhoudt. Dat kan je op persoonlijk level doen, maar ook als organisatie en zelfs als maatschappij. Dit blijven ontwikkelen is voor mij heel belangrijk.

Wat vind je van de maatregel van de nieuwe landelijke regering om het collegegeld voor studies in het eerste halfjaar te halveren om meer mensen te trekken? En het collegegeld voor de pabo en andere lerarenopleidingen te halveren voor de eerste twee jaar?

Ik ben erg benieuwd of het meer mensen aan zal te trekken om naar bijvoorbeeld de Pabo te gaan. Voor sommige studenten zijn de kosten van de studie een drempel. Ik kan me voorstellen dat dit men kan stimuleren om toch te gaan studeren. Echter zullen er ook andere maatregelen getroffen moeten om meer studenten naar de pabo toe te trekken. Voorbeelden zijn de werkdruk en salaris. Verder denk ik dat we ook beter moeten uitleggen wat nou het mooie van het onderwijs is. Ik vind het heel goed dat men gaat demonsteren en laat horen dat er veranderingen moeten plaatsvinden met betrekking tot salarissen en dergelijke. Aan de andere kant moeten we ook echt laten horen hoe prachtig het onderwijs is, hoe leuk het is om leraar te zijn en hoe divers het beroep is! In het maatschappelijk debat vergeten we dat soms. Zo heeft het misschien een averechts effect, omdat studenten alleen meekrijgen dat het salaris laag is en de werkdruk hoog. Beide kanten moeten dus worden belicht. Hier heeft de landelijke en lokale overheid een verantwoordelijkheid in.

Hoe ben je bij DWARS terecht gekomen?

De eerste keer dat ik in aanraking was gekomen met DWARS was toen ik op het landelijk bureau van GroenLinks ging werken. Ik liep daar stage aan de GroenLinks-Academie. Ik had toen regelmatig contact met het DWARS-bestuur. Ik heb zelf niet veel gedaan bij DWARS, maar ik vond het wel altijd gezellig om aan te sluiten bij bijeenkomsten. DWARS is een combinatie van gezelligheid, het opbouwen van een netwerk en het politieke debat met elkaar aangaan.

Als ik heel eerlijk ben zag ik minder het nut in van jongerenorganisaties. Ik vroeg me af waarom dit ook niet een onderdeel van GroenLinks kon zijn (bijvoorbeeld via een werkgroep). In de loop van de tijd ben ik me gaan realiseren dat de mening van jongeren vaker ondergesneeuwd wordt dan je denkt en dat we daar vaker aandacht aan kunnen besteden. Daarnaast denk ik dat dit ook een belangrijk persoonlijke ontwikkeling is voor de mensen is bij DWARS werken en dat het een goeie springplank is voor jongeren die Nederland willen verbeteren. Ik kom nu meer in aanraking met DWARS dan ooit tevoren en achteraf gezien had het me toch wel leuk gevonden als ik tijdens mijn studententijd een functie had bekleed bij DWARS. Het is een mooi netwerk van mensen met dezelfde visie.

Wat is voor jou de onderliggende visie van GroenLinksers of DWARSers?

Ik geloof heel erg in de naam: Groen en Links. Dat moeten ook onze speerpunten zijn in alle debatten en gesprekken. Het groene slaat op duurzaamheid, een groene stad waar veel ruimte is voor de natuur en waar veel aandacht is voor duurzame energie, het scheiden van afval en openbaar vervoer. Aan de andere kant heb je het linkse en dat zit hem voor mij vooral in toegankelijkheid. Iedereen mag zijn wie hij of zij is en iedereen moet de ruimte krijgen om zichzelf te ontplooien en om te doen waartoe die in staat is. Vanuit mijn onderwijskant is toegankelijkheid een belangrijk thema, maar ook binnen de stad Utrecht zelf. Als je kijkt naar de verschillende wijken dan zou ik graag veel diversiteit zien in opleidingstype, achtergrond, interesse qua sector, et cetera.

Hoe bereik je meer diversiteit in wijken?

Dat begint met het type huizen. Sociale huurwoningen kunnen afgewisseld worden met particuliere, private woningen, koop- en huurwoningen. Ook kun je studentwoningen toevoegen in elke wijk. De huizenprijzen zijn nu erg hoog, zeker voor studenten. Er moeten meer woningen en goedkopere komen. Utrecht is een van de duurste steden voor studenten om in te wonen. Dat vind ik een probleem.

Wat is voor jou het voordeel van meer diversiteit in wijken?

Als je een diverse populatie hebt – en nu ga ik toch weer naar leren toe – kunnen wij ons als samenleving verder ontwikkelen. Ik denk dat je een goeie samenleving creëert en draaiende houdt door diverse mensen te hebben met verschillende achtergronden, expertise en ervaringen. Als je voor elkaar open staat kun je van elkaar leren en versterk je elkaar. Vanuit daar blijven individuen en onze maatschappij zich ontwikkelen. Dat vind ik altijd het mooie aan Nederland, dat we veel verschillende culturen en diversiteit hebben. Dat zorgt ervoor dat je als mens ook open staat voor andere dingen en voor verandering, meer dan wanneer je alleen in je eigen bubbel leeft en een kokervisie hebt.