Interview met jongeren kandidaat – Julia Kleinrensink #7

Wie ben je en waar kom je vandaan?

Ik ben Julia. Ik ben bezig met mijn master in bestuur- en organisatiewetenschappen, en hiervoor heb ik de bachelor algemene sociale wetenschappen gedaan. Ik ben 6½ jaar geleden in Utrecht komen wonen, toen ik ging studeren. Mijn derde en huidige woonplek is in een Socius project, waar ouderen en jongeren samenwonen.

Ik kom oorspronkelijk uit Voorschoten, maar ik ben geboren in Kenia. Daar woonden mijn ouders toen, omdat mijn vader werkte voor Buitenlandse Zaken. Ik weet er helaas helemaal niks meer van, aangezien ik alweer met 2½ jaar verhuisde naar Nederland. Ik wil eigenlijk nog weleens terug om te zien hoe het leven daar is, Om te zien waar ik een stukje van mijn leven ben opgegroeid en ook omdat je in zo’n andere situatie weer na gaat denken over de dingen die zo vanzelfsprekend zijn in Nederland.

Waarom heb je voor je studie Algemene Sociale Wetenschappen (ASW) gekozen?

Ik wist op de middelbare school al dat ik iets sociaals wilde gaan doen. Ik ben toen naar veel open dagen gegaan, maar bij veel sociale studies had ik het gevoel dat ik een ander stukje van het verhaal miste. Het stereotype dat mensen bij ASW niet kunnen kiezen, gaat voor mij helemaal op! Ik wilde het er allemaal in hebben. Het idee dat je een sociaal probleem niet vanuit één hoek kan bekijken, maar dat je daar meerdere facetten voor nodig hebt sprak me heel erg aan. Je moet dus bijvoorbeeld niet alleen naar de opvoeding kijken, maar ook naar de maatschappij. Ik sta daar echt achter en dat vind ik er ook heel leuk aan.

Voor de gemeenteraad is het ook heel nuttig, dat leren vanuit verschillende invalshoeken. Ik heb gemerkt dat dat echt een meerwaarde is. Vorig jaar in mijn bestuursjaar was ik bijvoorbeeld degene die altijd meerdere kanten wilde belichten. Er is altijd een “enerzijds en anderzijds”. Voor mij is het normaal om alles mee te nemen in een beslissing. Ik ben dus heel blij dat ik voor ASW heb gekozen.

Waar heb je je bestuursjaar gedaan?

Ik heb een bestuursjaar gedaan bij het Landelijk Overleg Fracties (LOF). Dat is een stichting die zich inzet voor medezeggenschap op de universiteiten, het zit bij de Landelijke Studentenvakbond (LSVb) op kantoor. Het is belangrijk dat studenten zelf ook mee kunnen praten over hun onderwijs. Wij ondersteunden daarom medezeggenschap, dus bijvoorbeeld raden en opleidingscommissies laten weten wat hun rechten zijn en wat ze ermee kunnen.

Waar gaat je masterscriptie over die je nu aan het schrijven bent?

Ik schrijf mijn scriptie over schuldhulpverlening. De aanleiding hiervoor was dat ik er graag meer over wilde weten. Er is tegenwoordig veel aandacht voor schuldhulpverlening en er worden al snel oplossingen aangedragen, maar het is een heel complex probleem waar veel kanten aan zitten. Voordat ik zelf een mening erover heb, wil ik er eerst meer over weten.

Ik doe een onderzoek naar Mobility Mentoring, dat is een interventie uit Amerika. In Nederland zijn veel gemeentes positief over deze interventie en in mijn scriptie onderzoek ik of je zomaar een interventie uit een hele andere context kan gebruiken in de Nederlandse context. Ik heb ook zelf met schuldhulpverleners meegelopen en dat was heel leerzaam. Hier merkte ik in wat voor studentenbubbel ik rondloop.

Waarom vind je schuldhulpverlening zo belangrijk?

Ik heb altijd een sterk rechtsvaardigheidsgevoel gehad. Ik het zelf heel veel kansen gekregen. Ik ben opgegroeid in een middenklasse gezin, in een dorpje, goede school. Dat is niet voor iedereen zo vanzelfsprekend. Ik vind het gewoon heel oneerlijk dat niet iedereen diezelfde kansen krijgt en dat wat je krijgt zo afhangt van waar je geboren wordt. Dat zou wat mij betreft niet nodig moeten zijn. Als je pech hebt moet je de mogelijkheden krijgen om verder te gaan. Schulden zijn hier het ultieme voorbeeld van. Mensen die schulden hebben zitten vaak om de één of andere reden al in de penarie. Als mensen hun huur niet kunnen betalen omdat ze ziek zijn of hele hoge zorgkosten hebben, moet je niet zeggen dat dat hun eigen schuld is en dat ze maar harder moeten werken. Daar kan ik zo boos om worden. Soms gebeuren er dingen in het leven die gewoon rot  zijn en daarna moet er gewoon een mogelijkheid voor je zijn om daar bovenop te komen en weer verder te kunnen. Het gevoel dat niet alles voor iedereen kan maakt me echt boos. Daar moet wat mee gedaan worden.

Wat is jouw eerste ervaring geweest met DWARS?

De eerste keer was een borrel, nog niet zo lang geleden. Er hangt bij DWARS een hele toegankelijke sfeer waarin iedereen mee kan. Het is een warm bad met prettige mensen waar je je gelijk thuis voelt en dat vond ik heel leuk om te ervaren. Wat ik ook heel mooi vind aan DWARS is dat er veel jongeren zijn die zo maatschappelijk betrokken zijn en een ontwikkelde mening hebben. Toen ik zo oud was als deze DWARSers, was ik erg bezig met politiek, las ik elke dag de krant, en debatteerde ik, maar ik was nog niet zo ver dat ik had bedacht dat je lid kon zijn van een politieke partij en dat je daar ook actief kon zijn. Nu zie ik dus dat er mensen zijn die op zo’n leeftijd al zo betrokken zijn en nadenken over hoe de wereld beter kan. Ik vind dat gewoon heel erg vet.

Hoe zou DWARS een toevoeging kunnen zijn voor jouw kandidatuur?

Ik vind dat DWARS veel aandacht heeft voor de jonge kandidaten. Het is leuk om te zien dat daar zo op wordt ingezet en dat er zoveel persoonlijke aandacht is. Ik vind dat DWARS dat professioneel doet. Het is ook heel goed om jonge mensen aan te spreken en dat jullie ze aansporen om in ieder geval te gaan stemmen voor hun toekomst. Ik denk dat het belangrijk is dat er studenten meedoen aan de huis-aan-huisacties. Het werkt vaak echt beter als er iemand voor je neus staat van je eigen leeftijd die komt vertellen dat het belangrijk is om te stemmen. Ik denk dat DWARS die rol hier in Utrecht heel goed vervult. Daar heb ik ook wel bewondering voor, dat jullie dat allemaal naast je studie doen.

Wat bindt je aan de stad Utrecht?

Nu is dat vooral de universiteit, omdat ik hier studeer. Maar toen ik net begon met studeren wilde ik ook al graag in de stad gaan wonen. Het is een hele prettige stad waar heel veel te doen is, maar wel op een kleinschalige manier. Er is heel veel cultuur, elk weekend zijn er zoveel evenementen en overal zijn bandjes waar je naartoe kan. Ook de variëteit erin is mooi. Het is een fijne stad om even koffie te drinken, doorheen te lopen, doorheen te fietsen. Het is gewoon een mooie stad waar veel te zien en te doen is.

Wat zou je graag willen voor Utrecht?

Ik zou het heel mooi vinden als er nog meer gekeken wordt naar dat er voor iedereen ruimte is. De stad wordt nu behoorlijk gedomineerd door mensen die hoogopgeleid zijn, een goede baan hebben en die het zich kunnen veroorloven om ergens koffie te gaan drinken. Ik vind dat we niet uit het oog moeten verliezen dat er mensen zijn voor wie dat niet vanzelfsprekend is. Ik denk dat Utrecht daar al goed mee bezig is. Utrecht is bijvoorbeeld één van de weinige plekken waar Nederlands wordt gegeven in het asielzoekerscentrum. Dat vind ik echt een supergoede stap en ik vind het ook heel tekenend voor Utrecht dat we daar zo mee bezig zijn, maar we moeten er nog steeds in verder. Armoede is nog steeds een probleem waar we wat mee moeten. We moeten zorgen dat er voor iedereen een plek is en dat die mensen met een klein inkomen niet steeds verder de stad uit gedreven worden.

GroenLinks is nu bezig met extra sociale huurwoningen, ik denk dat daar een heel belangrijk punt zit. Het is een populaire stad en we moeten ervoor zorgen dat mensen met een kleinere portemonnee niet worden vergeten. Zelf vind ik het heel belangrijk dat je op jonge leeftijd ervoor zorgt dat je mee kan doen. Als je bij kinderen begint heeft dat nog tachtig jaar lang effect. Dit betekent goeie ondersteuning in taalvermogen. Toen ik laatst via de stichting Eet mee! ging eten bij een Syrisch gezin, leerde ik een 15-jarige jongen kennen die geschiedenis en filosofie het leukste vindt dat er is. Het was zo’n intelligente jongen en die komt gewoon het best tot zijn recht op een universiteit. Dat je alleen maar omdat je Nederlands op dit moment niet goed genoeg is een reden is om in het schoolsysteem er al uit te vallen, vind ik heel schrijnend. Deze mensen moeten ook de kans krijgen om het hele systeem door te gaan en uit te komen op de plek waar ze thuishoren.

Waarom is GroenLinks voor jou de partij?

Ik zit zelf in de sociale hoek van GroenLinks. Onrechtvaardigheid is iets waar ik tien keer harder van ga rennen en waar ik uren over kan praten. GroenLinks is daar ook heel erg mee bezig en beaamt dat stukje op een hele positieve manier. Het is niet alleen maar het anders willen, maar ook het bedenken hoe het dan anders moet. Dat vind ik heel belangrijk. Ze zijn niet alleen een tegenbeweging, maar denken mee aan een constructieve oplossing.

Wat is je grootste uitdaging in je politieke carrière tot nu toe?

Een heleboel! Ik vind het heel erg wennen dat je politieke mening zo bekend is bij iedereen. Ik heb er nooit geheimzinnig over gedaan, maar nu weet iedereen het voordat ze mij kennen. Opeens ben je GroenLinks. Je moet nu soms even nadenken wat je tegen wie zegt en waarom. Waar ik heel benieuwd naar ben in de politiek is hoe je ervoor zorgt dat het echt blijft. Dat je echt bezig bent met waarom je het ooit bent gaan doen en niet helemaal in die molen gaat, je idealen vergeet en concessies gaat doen omdat “het nu eenmaal zo werkt in de politiek”. Ik wil daar echt voor waken en mezelf over vier jaar nog steeds in de spiegel aan kunnen kijken en kan zeggen dat ik bezig ben geweest met een rechtvaardiger Utrecht en een mooier Utrecht.

Wat wil je de komende periode in de gemeenteraad gaan doen?

Het hangt af van welke portefeuille ik krijg. Ik kijk er heel erg naar uit om inhoudelijk bezig te zijn en te denken “oké, we hebben deze stad, hoe gaan we zorgen dat het nog beter gaat?”. Ik hoop me vooral bezig te kunnen houden met het sociale domein en ervoor te zorgen dat je ongeacht je achtergrond op de plek kan komen waar je wilt. Onderwerpen zoals jeugd, werk en inkomen, WMO liggen nu helemaal bij de gemeente, dus dat zijn voor mij portefeuilles die bestuurskundig heel interessant zijn en waar je ook nog eens sociaal bezig bent. Dat zou ik dus echt fantastisch vinden.