DWARS in Debat: De tabakslucht boven een rookvrije stad

Het is heerlijk weer en ik sta met een broodje op het Zerniketerrein. Omdat ik drie weken geleden ben gestopt met roken, komt mijn reukzintuig hevig terug. Ik ruik ineens de geur van gras die ik al jaren geleden was vergeten, je reuk gaat door het roken namelijk erg achteruit. Maar ik ruik ook een geur die mij ontzettend triggert: de geur van tabak. Ik krijg meteen zin om een sigaret op te steken en kijk om me heen om te zien wie er aan het roken is. Niemand. Logisch ook, want sinds twee maanden is het volledige terrein om de Hanzehogeschool rookvrij. Wie er ook maar naar een sigaret kijkt, wordt door een terreinbewaker aangesproken. Maar waar komt die tabakslucht dan wel vandaan?

Rookvrije stad

Vanaf 2017 is Groningen bezig met het rookvrij maken van de stad. Eerst enkel rondom scholen, sportclubs en speeltuinen, maar later ook rond de bibliotheek en de Hanzehogeschool.

Het UMCG is al langere tijd bezig om het gebied zo veel mogelijk rookvrij te maken. In eerste instantie was enkel het gebied dat hoorde bij de grond van het ziekenhuis rookvrij. Twee weken geleden is echter ook het gemeentelijke gebied rondom het ziekenhuis rookvrij verklaard. Dit is de eerste officiële rookvrije zone van Nederland. 

Maar ondanks alle maatregelen die worden genomen tegen het roken in de stad, is de geur van tabak nog door de hele stad aanwezig. 

Tabaksfabriek

De tabakslucht in rookvrije zones is afkomstig van de tabaksfabriek van Niemeyer. In sommige omstandigheden draagt de wind de geur helemaal naar het Zerniketerrein en daarmee ook naar mijn huis dat daar vlakbij in de buurt staat. In het centrum kun je de geur zeer regelmatig ruiken. Als net gestopte roker kan ik niet begrijpen hoe een stad aankondigt volledig rookvrij te willen worden, maar de tabakslucht van de fabriek daarin onbesproken laat. 

Verslavingsethiek

Feit is dat de fabriek Niemeyer tabak maakt die wordt verspreid over verslaafde rokers over de hele wereld. Dat de fabriek toevallig gevestigd is in een stad die tegen roken is, maakt voor de productie niks uit. De gemeente en het anti-rookbeleid hebben hierop ook weinig invloed. Toch is het volgens mij belangrijk om dit fenomeen mee te nemen in het anti-rookbeleid. 

Groningen rookvrij maken klinkt als een heel idyllisch plan. Maar is het ethisch wel verantwoord om de verslaafde inwoners te verbieden om te roken als de hele stad ruikt naar dat gene waar ze verslaafd aan zijn? Is dat niet een beetje als een biertje voor de neus zetten van de gemiddelde student, met de boodschap: “hier mag je niet van drinken”? 

Groningen zou voor een consequent anti-rookbeleid ook actie moeten ondernemen tegen de fabriek midden in de stad.

Dit opiniestuk is door redactielid Like Veeman geschreven voor DWARS in Debat. Heb je een idee voor een opiniestuk of wil je er een voor ons schrijven? Neem contact op via redactie.groningen@dwars.org en wij helpen je verder.