DWARS in Debat: de Klimaatcrisis

Willen alle landen het gebouw verlaten, dit is geen oefening.

Het Verenigd Koninkrijk heeft op 2 mei 2019 als eerste land in de wereld een klimaatcrisis aangekondigd door toenemende druk van activisten. ‘Goed nieuws!’ dacht ik. Althans, het bestaan van een klimaatcrisis is natuurlijk geen goed nieuws, maar het feit dat deze crisis nu wordt erkend wel. Over het algemeen wordt de nood van de situatie namelijk niet erkend. Ons huis staat brand, we ruiken de rook en voelen de hitte. Maar in plaats van dat we alarm slaan, blijven we rustig zitten.

Het huis staat in brand

Dit deed mij denken aan een aflevering van Galileo, waarin een sociaal experiment werd laten zien over groepsdruk. Alle mensen, behalve de proefpersoon, werden van te voren geïnstrueerd om niet te reageren op het brandalarm, de rook en eventuele suggesties tot actie van de proefpersoon. Uit het experiment bleek dat de proefpersoon viel voor de groepsdruk en bleef zitten ondanks de duidelijke signalen van brand.

Op dit moment blijft ook de wereldbevolking rustig zitten terwijl er een klimaatcrisis gaande is. Greta Thunberg vertelde vorige week tijdens haar speech in Strasbourg wat politici aan haar vertellen wanneer ze vraagt waarom er geen klimaatcrisis wordt uitgeroepen. Ze vroeg waarom politici niet erkennen dat het huis in brand staat. Politici antwoorden haar dat paniek zelden tot iets goeds leidt. Gretha vertelde dat ze het er mee eens was: onnodige paniek moet vermeden worden. Echter, wanneer je huis in brand staat, is een bepaalde hoeveelheid paniek een noodzakelijk evolutionair kenmerk dat ons helpt te overleven.

De tijd tikt…

Deze ‘paniek’ is te horen in de spijbelende stemmen van de protesterende jongeren. Dit is de generatie die de gevolgen van de klimaatverandering gaat mee maken, en de laatste generatie die er wat aan kan doen. Terwijl zij deze crisis willen aankaarten, antwoord Rutte hen ‘dat ze onmogelijk om meer kunnen vragen, want Nederland doet al zo veel’. Dit is natuurlijk niet waar en met het huidige klimaatbeleid gaan we het niet redden. 

Terwijl de tijd tikt om het klimaat te redden en we ons best zouden moeten doen om de afspraken van het klimaatakkoord in Parijs na te komen, zijn we in plaats daarvan onze tijd aan het besteden aan het discussiëren met mensen als Rutte. Erger nog: met de opkomst van Forum van Democratie blijkt zelfs dat we niet alleen moeten overtuigen dat er meer gedaan moet worden, maar zelfs dát er iets gedaan moet worden. Natuurlijk is bewustwording van het probleem belangrijk. Echter, gezien de tijdsdruk van het probleem, zou de discussie over óf we moeten investeren in het redden van het klimaat, iets moeten zijn uit het verleden.

Trek aan het alarm!

Wij, als welvarende Europese landen, hebben zes tot twaalf jaar de tijd om onze uitstoot te verminderen tot praktisch nul. Minder ontwikkelde landen hebben hier langer de tijd voor, omdat ze de kans moeten krijgen infrastructuur op te bouwen die wij al lang al hebben. Dit doel moeten we halen, willen we de opwarming van de aarde tot maximaal twee graden willen laten oplopen. Daarin heeft een land als Nederland een voorbeeld functie. Hoe kunnen wij immers verwachten dat minder ontwikkelde landen, die nog veel meer grote problemen moeten aanpakken, zich druk gaan maken over het klimaat, als wij dat niet eens doen?

Zes tot 12 jaar, dat is de tijd die we hebben. Dat betekent dat ik niet de tijd heb om mijn studie af te ronden voor ik me hier over uit ga spreken. Dat betekent dat een twaalfjarig kind niet meer op tijd de stemgerechtigde leeftijd gaat bereiken om zijn mening hierover te kunnen verkondigen. Dat betekent dat de discussie over óf er iets moet gebeuren niet meer lang gevoerd kan worden. Dit is namelijk kostbare tijd die gebruikt moet worden.

Het Verenigd Koninkrijk heeft deze crisis mede door de tijdsdruk erkend. Met het uitroepen van deze crisis heeft het Verenigd Koninkrijk een net-zero GHG doel gezet, waarin GHG staat voor greenhouse gasses. Hiermee wil het land een voorbeeld zijn voor andere ontwikkelde landen. Dit is allemaal bewerkstelligd door ‘de toenemende druk van activisme’. Hoewel dit klinkt alsof Greenpeace of een andere belangrijke organisatie druk heeft uitgeoefend op de regering, is er door CarbonBrief aangetoond dat deze ‘druk’ kwam door Greta Thunberg en de scholierenprotesten. Zoveel invloed kan het dus hebben om je hier over uit te spreken.

Het uitroepen van de klimaatcrisis in het Verenigd Koninkrijk door de druk van klimaatactivisten, is goed nieuws. Het erkennen van de crisis draagt bij aan het bewust worden van de ernst van de situatie. Het huis staat in brand en de FVD’er en VVD’er reageren niet op de rook dat door de onderkant van de deur de kamer binnenstroomt. Het is tijd om aan het brandalarm te trekken zodat iedereen zich bewust wordt van de alarmerende situatie en opzoek gaat naar de brandblusser. Het Verenigd Koninkrijk heeft het al gedaan, nu moet Nederland nog overtuigd worden.

Als jij je hier ook over uit wil spreken, kan je op 11 mei mee doen aan de Earth Strike: https://dwars.org/groningen/agenda/earth-strike-protest-2/