DWARS in Debat: de noodzaak van de onderwijsstaking

DWARS in Debat is een nieuwe reeks opiniestukken geschreven door DWARSers over prikkelende onderwerpen. Om de zaterdag wordt een nieuw opiniestuk gepubliceerd. Dit stuk over de algemene onderwijsstaking van gisteren is geschreven door ons algemeen bestuurslid Arianne Sikken. Veel leesplezier!

Een vriendin van mij, werkzaam in het basisonderwijs, vroeg zich laatst hardop af of de staking op 15 maart nou echt nodig was. Het salaris voor een beginnend docent is immers relatief hoog, je maakt korte dagen en je hebt behoorlijk wat weken vakantie per jaar. Nu ben ik zelf een beginnend docent in het voortgezet onderwijs. Ik sta wel volledig achter de staking. Ik snap mijn vriendin ergens wel: mijn loon als starter is goed, ik ben vaak voor drie uur al vrij en heb drie weken geleden nog vakantie gehad. Toch is het ontzettend nodig dat leraren zich verenigen en gaan staken. Onderwijs moet voor iedereen toegankelijk zijn, het kan niet dat kinderen na vier dagen les naar huis worden gestuurd wegens een lerarentekort. Ook zie ik de tijdelijke vacatures wegens ziekteverlof als paddenstoelen uit de grond schieten. Er moet iets gebeuren. De werkdruk moet omlaag.

Er moet meer tijd zijn voor individuele leerlingen. De klassen die ik lesgeef zijn vaak overvol: meer dan dertig leerlingen is vaker regel dan uitzondering. Het is onmogelijk om elke leerling evenveel aandacht te geven wanneer je voor een groep van dertig leerlingen staat. Dertig pubers wiens hormonen door hun lijf gieren. En voor de meeste pubers geldt: hoe meer lawaai ik maak, hoe meer aandacht ik krijg. Wanneer dertig leerlingen deze instelling hebben leidt dit tot pakweg een productie van honderd decibel. Stel je voor, honderd decibel, zes uur per dag, vijf dagen per week. En dan heb ik het nog niet eens over alle taken die naast het lesgeven op je bord komen. Het is geen wonder dat zo veel leraren uitgeblust raken. 

Nu zijn er al pogingen gedaan om meer geld in het onderwijs te pompen. Het lerarentekort is ‘aangepakt’. Ikzelf ben er een voorbeeld van. In 2010 heeft de Tweede Kamer besloten om de educatieve minor het leven in te blazen. Deze minor geeft de je mogelijkheid om in vijf maanden een (beperkte) tweedegraads lesbevoegdheid te halen. Op deze manier kunnen studenten zich snel laten omscholen tot docent en zou het lerarentekort worden opgevuld. Ik ben zelf ontzettend blij dat ik deze minor heb gedaan. Maar om heel eerlijk te zijn: 30 ECTS en vijf maanden is veel te kort om je bevoegd te voelen als docent. Je geeft gedurende deze minor zo’n zes uur per week les. Je wordt in sneltreinvaart klaargestoomd om voor de klas te staan. Zodra je je enigszins kan redden voor de klas, ben je geslaagd en kan je voltijd aan de slag in het onderwijs. Deze vijf maanden zijn niet te vergelijken met de vierjarige opleiding op het HBO waar je minstens drie stages loopt.  Met mij zijn er meer organisaties die zich hier zorgen over maken. De toenmalig secretaris van OCW, van Bijsterveldt-Vliegenthart, pleitte destijds voor deze minor. Zijn antwoord op de geuite zorgen was dat studenten worden gestimuleerd ook de master tot eerstegraads docent te kiezen. In mijn eigen omgeving gebeurt dit weinig: van de tien studenten in mijn klas is er één van plan om de master te gaan volgen. De andere negen willen direct voor de klas of toch niet het onderwijs in. De educatieve minor is niet het antwoord op het oplopende lerarentekort. 

Maar wat werkt dan wel? Het antwoord: meer investeringen in het onderwijs. Er moet meer geld naar het onderwijs. Er zal meer geld naar het onderwijs gaan. Want op deze manier kan het niet langer. In de allereerste en meest belangrijke plaats in het belang van het kind. Klassen moeten kleiner, er moet meer opvang komen voor leerlingen met leer- of gedragsproblemen én voor docenten. Kinderen zijn de toekomst en die verdienen aandacht en vooral: goed onderwijs. Dus voor iedereen die zich afvraagt of deze staking nou echt nodig is, het antwoord is ja.

Heb jij een idee voor een opiniestuk? Stuur een mailtje naar secretaris Wester Coenraads: secretaris.groningen@dwars.org.