nieuws
Voorjaarscongres 2015 zaterdag: Een verslag
20-04-2015
Langzaam stroomt de groep aanwezigen naar binnen. Vol enthousiasme, ondanks de zware klim naar de vijfde verdieping vanwege een lift die ‘alleen op eigen risico’ gebruikt wordt. Het mooie uitzicht bij bovenkomst in de oude Philipsfabriek in Eindhoven maakt gelukkig veel goed. Zaterdag 18 april, de eerste dag van het DWARS voorjaarscongres 2015 te Eindhoven, belooft een leuke maar lange dag te worden.
Als iedereen is gestationeerd, wordt het presidium per acclamatie vastgesteld. Dit bestaat uit Anne Zeven (dagvoorzitter), Aafke Belterman (notulist) en Bart van Welzenis (algemeen). Daarna gaat men over tot de verantwoording van het bestuur en de gremia. Net als voorgaande jaren is het onderdeel weer traditioneel slecht gepland. Er staan tien minuten voor voorzitter Stefan Bekedam en de bestuursverantwoording. Met zijn mooie anekdotes is Stefan echter halverwege de bestuursverantwoording al door deze tijd heen. Maar hé, tijd is er, dus worden daarom de andere verantwoordingen maar ingekort. Meer dan een uur – en een aantal opmerkingen over (Politiek secretaris Sociaal) Funs Elbersen en appeltaart – later wordt de verantwoording afgekapt, zodat de eerste spreker Wijnand Duyvendak niet hoeft te wachten.
Duyvendak houdt zijn verhaal over de GroenLinkscampagne tijdens de provinciale verkiezingen, waarbij Funs hem tussendoor kritische vragen stelt. Vervolgens is er ruimte ingepland voor campagne en de actualiteit, met als hoogtepunt Pechtolds flyermethode: ‘houd de flyer hoog, kijk de voorbijganger aan, houd de flyer nog even vast en laat hem dan los terwijl er in moordend tempo achter Pechtold wordt aangelopen’. Hoe Bram van Ojik dit doet? Volgens Duyvendak houdt Bram vooral van GroenLinksers en houden GroenLinksers van Bram. Vervolgens wordt snel geluncht, waarna de laatste verantwoordingen kort en krachtig worden doorgezet – vooral Max Tollenaar maakt nog een paar scherpe opmerkingen. Voor de wijzigingen in het HHR en het politieke programma is vervolgens voldoende tijd. De meeste discussie gaat hierbij over de mogelijkheid om achtentwintigplussers uit te schrijven en over een maximaal aantal megastallen.
Na de wijzigingsvoorstellen volgt er nog een paneldiscussie over de inrichting van de verzorgingsstaat. De discussie draait uit op een filosofisch debat of mensen daadwerkelijk goed of kwaad zijn en hoe dit de politieke visie van partijen op zelfredzaamheid beïnvloedt. Daarna last men een weer ingekorte pauze van welgeteld drie minuten in, gevolgd door het interessante verhaal van Ron Meijer over de jeugdlonen in Nederland. Zijn conclusie: meer aandacht voor de positie van jongeren en afschaffing van het jeugdloon.
Met die conclusie wordt de eerste congresdag afgesloten. Iedereen verzamelt zich om te eten en gaat vervolgens, onder het gedrang en gezang van opgetogen PSV-supporters, naar de slaapplek. Vanuit hier gaat iedereen naar de feestlocatie – traditiegetrouw een gaybar – om te feesten. En om vervolgens zondag om acht uur op te proberen te staan voor de volgende congresdag.
