Een meisje in de trein vertelde me laatst dat de helft van de mannen zijn relatiepartner niet vertelt hoeveel hij verdient. Het kwam absurd op me over, ik geloofde het amper. Het onderzoek heb ik niet kunnen vinden. Ze vertelde het als reactie op haar vriendin, die vlak daarvoor met het verhaal was gekomen dat ze niks wist over het inkomen van haar vriend, met wie ze al jaren samen was. Ze had opgegeven het proberen te weten te komen. Het maakte niet uit, hij was koppig. Ze zat bij het raam, direct naast me. Het zag eruit alsof het haar wel iets kon schelen. Mij had het iets kunnen schelen.

Een man kan zich schamen omdat hij te weinig verdient. Een man kan zich schamen omdat hij te weinig verdient in verhouding met zijn vriendin. Die schaamte betekent simpelweg dat er nog een bepaalde stereotyperol voor mannen bestaat, en dat er mannen zijn die zich genoodzaakt voelen aan deze rol te voldoen (bijv.: de man dient de hoofdverdiener van het huishouden te zijn en de familie van eten en een dak boven hun hoofd te voorzien). Nou is het niet dat vrouwen hier niks mee te maken hebben; zo zou volgens een onderzoek van eDarling 34% van de vrouwen niet trouwen met iemand met een lager inkomen dan zijzelf. Het laat wel zien dat het feminisme haar eindpunt nog niet heeft bereikt.

“Een man kan zich schamen omdat hij te weinig verdient.”

et feminisme begon als poging de minderwaardige rol van vrouwen te laten verdwijnen. Het is dus ook niets meer dan logisch dat hierbij de nadruk wordt gelegd op vrouwen, maar ook mannen kunnen in deze kwestie niet worden vergeten. Zij konden zich door de opkomst van het feminisme niet meer terugtrekken in hun eigen stereotyperol en hiermee verdween in feite een deel van hun identiteit. Sommige mannen – en vrouwen – weten hier moeilijk mee om te gaan. Van de verschillende reacties die mogelijk zijn heb ik de twee uitersten uiteengezet.

“Sommige mannen benoemen uitdrukkelijk dat vrouwen van nature zwakker zijn.”

en eerste is er de groep mannen die hun rol gaan forceren. Deze mannen geloven in hun eigen mannelijkheid en willen niet onder ogen komen dat hun mannelijke of zelfs machorol in het leven verdwijnt. Dit zou behoorlijk slecht voor hun ego zijn – stel je voor. Ze gebruiken in feite de (bedachte) verschillen tussen mannen en vrouwen om waarde te geven aan henzelf. Dus benoemen ze uitdrukkelijk dat vrouwen van nature zwakker zijn.

Ze vinden dat het feminisme niet meer nodig is omdat vrouwen inmiddels gewoon dezelfde rechten hebben en niks te zeiken. Sommigen vinden zelfs dat de mannen de achtergestelde groep vormen en noemen dan misschien als voorbeeld de keuze voor abortus. Kortom, ze kleineren vrouwen om er zelf beter uit te komen. Of omdat ze nog steeds niet kunnen handelen dat hun vriendin meer verdient dan zij.

an zijn er nog de mannen die nieuwsgierig de nieuwe mogelijkheden onderzoeken en betastend op zoek gaan naar de potentie die het feminisme met zich meebrengt. Een voorbeeld is een man die besluit tijdelijk te stoppen met werken wanneer zijn vrouw bevalt, terwijl de nieuwe moeder weer parttime aan de slag gaat. Of diegene die ’s avonds de afwas doet terwijl zijn vriendin een cursus karate volgt.

“Mannen hadden niet altijd alle vrijheid van de wereld.”

Dit soort mannen is kortom het soort dat zich niet in een hokje laat plaatsen of keuzes maakt ‘omdat dit nou eenmaal zo hoort.’ Deze reactie is dan ook het meest feministisch – en fijn. De mannen luisteren naar wat ze zelf willen, laten zich niet tegenhouden door anachronistische denkwijzen en maken hun eigen keuzes, nu het eindelijk kan. Want laten we eerlijk zijn, mannen hadden altijd heel veel meer privileges en macht dan vrouwen, maar ze hadden nou ook weer niet alle vrijheid van de wereld om zomaar hun eigen non-conforme keuzes te maken (om bij hetzelfde voorbeeld te blijven: stoppen met werken om te zorgen voor je kind).

et is eigenlijk heel simpel. Vrouwen mogen veel meer dan vroeger. Mannen hoeven veel minder. Het feminisme is dus niet alleen positief voor vrouwen, maar ook voor mannen. Bij een stel met een baby kan de moeder gaan werken terwijl de man thuis blijft en voor het kind zorgt. Dit is vooral heel prachtig.

Toch zijn er nog enorm veel genderverschillen, of dat nou gaat over vrouwen in leidingfuncties, seksueel geweld bij vrouwen of wat dan ook. Daarom hebben we mannen nodig die dit niet tegenwerken en zich niet terugtrekken in stereotypen. Dan is het ontdekken van je eigen persoonlijkheid nog veel spannender ook.

Dit artikel is onderdeel van een themaweek (6 maart – 14 maart).
Tijdens deze week plaatst OverDWARS dagelijks een stuk rondom het thema: de vrouw.