De commissie economie spreekt zich uit voor een politiek programma van DWARS met voorstellen die economische ongelijkheid bij de wortel aanpakken. Daarvoor willen we niet alleen een ambitieus programma, maar ook een lijst van concrete en haalbare punten waar een duidelijk verhaal uit af te lezen is. Daarom stelt de commissie economie voor het vermogensplafond te schrappen uit het politiek programma.

We moeten niet mikken op herverdeling van vermogen, maar herverdeling van inkomen zodat de welvaart vanzelf gelijker verdeeld wordt. Eerlijke lonen en het uitkeren van winst naar alle werknemers is waar we de economie op moeten baseren. Dit is de reden dat we een aantal amendementen hebben ingediend voor het politiek programma. Eén daarvan is een amendement om het vermogensplafond te schrappen.

Op dit moment is het volgende punt opgenomen in het politiek programma: ‘Mensen hebben geen reden om mokerveel rijkdom te bezitten. Daarom wordt er een vermogensplafond ingevoerd. Het privévermogen van mensen mag niet groter zijn dan 2,5 miljoen euro en het huis waar ze in wonen. Al het extra vermogen dat mensen hebben moet worden afgedragen aan de staat en wordt verdeeld.’ De commissie economie stelt voor om dit punt te schrappen. In dit artikel zullen we uiteen zetten waarom we dit voorstel hebben gedaan en leden oproepen om voor het schrappen van dit punt te stemmen op het congres op 12 juni.

Vanuit de kernwaarde solidariteit moeten de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen. We zijn echter niet tegen het hebben van geld. Wat wij wel willen is dat iedereen een goed inkomen kan verdienen. Geld verdienen door geld te hebben is volgens ons een grote bron van ongelijkheid. Het uitgangspunt van de programmacommissie in 2020 was daarom dat werken altijd moet lonen en dat de nadruk van de belastingen vooral moet liggen op andere vormen van inkomen dan werk. We benadrukken daarom de waarde van een ander programmapunt: het invoeren van een toptarief van 70% op inkomen uit sparen en beleggen. Dit voorstel wilden we zelfs aanscherpen door te rekenen met de daadwerkelijke winst in plaats van aannames. Daarnaast staat er nog een uitstekend punt over erfbelasting in het programma.

Tegelijk willen we tegenover belastingplichtigen ook kunnen uitleggen dat de hoogte van belastingen past bij het doel ervan. Niet om aardig te zijn, maar om te laten zien dat we klaar zijn voor serieuze debatten. DWARS heeft er altijd naar gestreefd om een serieuze politieke organisatie te zijn. De commissie ziet daarom liever een politiek programma dat haarscherp aangeeft wat volgens ons de beste politieke keuzes zijn. Elke denkbare linkse oplossing opschrijven schiet volgens ons het doel voorbij. Een vermogensplafond is een zware maatregel die van elke vorm van rijkdom een probleem maakt. Willen we ons als vereniging ideologisch zo hard mogelijk opstellen, of juist aangeven dat we begrijpen waarom er nog steeds grote ongelijkheid bestaat?

De commissie economie wil juist de coöperatieve economie aanmoedigen en wil dat gewone mensen door te werken welvaart kunnen creëren. Dat de democratische bedrijven in die wereld groot kunnen worden, en hun werknemers gaan belonen voor hun harde werk.

Daarnaast hebben wij ook enkele praktische bezwaren tegen het invoeren van een vermogensplafond:

• Het vormt een probleem voor mensen die een eigen bedrijf hebben waarin veel vermogen nodig is om te kunnen produceren. Zo beschikken boeren bijvoorbeeld al snel over dure grond en machines. Als zij dit boven de 2,5 miljoen moeten afdragen, komen zij al snel in de problemen. Wij willen bedrijven juist de ruimte bieden om zich te ontwikkelen. Als er echter weer een uitzondering zou komen voor kapitaalintensieve bedrijven, zou dit de mogelijkheid bieden om een bedrijf op te richten puur en alleen om er vermogen in te stallen.
• Mensen zullen vanaf het plafond zich maximaal inspannen om onder de grens te blijven door kapitaal onder te brengen bij anderen, geld weg te sluizen of zelfs te verhuizen. De allerrijkste individuen kost het relatief het minste om belasting te ontwijken
  
• Een andere mogelijkheid is dat de rijken het geld zullen gaan uitgeven om niet alles in te hoeven leveren, wat een opwaarts effect op de prijzen heeft (inflatie) en de facto het geld van anderen minder waard maakt. De koopkracht van lage inkomens gaat daardoor achteruit.
  
• Het is administratief gezien onuitvoerbaar om van elk individu het exacte vermogen vast te stellen. Voornamelijk omdat geld ook gestoken kan worden in goederen waarvan de waarde moeilijk is vast te stellen. Dat maakt sjoemelen ook makkelijk, bijvoorbeeld met kunstobjecten waarvan de waarde alleen partijdig kan worden vastgesteld.

Onze amendementen niet ontstaan uit medelijden voor de rijken, maar uit een gevoel van solidariteit en een behoefte om ongelijkheid aan te pakken bij de bron, in plaats van door middel van symptoombestrijding. Daarom roepen we de leden van DWARS op om op het congres van 12 juni aanstaande voor het schrappen van het vermogensplafond te stemmen.

Wil je met ons verder praten over de wenselijkheid van een vermogensplafond? Op 10 juni vanaf 19:00 uur willen we hier ruimte voor bieden! Houd de website van DWARS in de gaten voor een linkje.