“Studeren is een recht, geen privilege.” Zo klinkt de noodkreet van de studenten die demonstreren. Vandaag demonstreren studenten in Den Haag tegen bezuinigingen op universitair onderwijs, een actie georganiseerd door WOinActie. Alina Bijl, zelf nog scholier, schreef een stuk over studieschulden.

Jongeren betalen hun studie tegenwoordig zelf, omdat de studiebeurs in 2015 is afgeschaft. Na drie jaar zien we dat de schuld van studenten hoger is dan ooit. De overheid had beloofd dat met het bezuinigde geld er in het onderwijs geïnvesteerd werd. Als we naar de begroting kijken van 2019, zien we dat er nog meer bezuinigd wordt. Studenten zouden steun vanuit de overheid moeten krijgen.

Er is een intergenerationele kloof ontstaan tussen de huidige en vorige generaties, omdat jongeren tegenwoordig niet genoeg kunnen ontplooien. De ouders van veel studenten ontvingen toen ze gingen studeren een basisbeurs en hadden toen nog betaalbare kamers. Er ontstond een cultuur waarbij je buiten de samenleving stond als je niet ging studeren. Het studentenleven hoort bij het leven. Deze gedachtegang zit nog steeds in onze maatschappij en is één van de redenen dat wij als land economisch gegroeid zijn. Echter, de generatie van nu moet veel harder werken om net zo succesvol te worden als de generatie voor hen. Tegenwoordig moet je ongeveer 800 euro per maand lenen om rond te komen. Als je dat 5 jaar lang doet elke maand, kom je uit op een schuld van een ton euro na je studie. Vanwege het feit je tegenwoordig een Master nodig hebt voor een carrière, kun je na drie jaar niet zeggen dat je stopt met studeren.

Niet alleen worden studenten financieel afgeperst, ook mentaal zijn studenten tegenwoordig het slachtoffer. Een kwart van de studenten ervaart, volgens de NRC, een burnout. Een burnout is een psychologische term voor het gevoel opgebrand te zijn, geen energie of motivatie meer te kunnen vinden voor de bezigheden op het werk. Vroeger konden studenten nog zeven+ jaar doen over hun studie, maar tegenwoordig is het de norm om binnen zes jaar je bachelor en je master te halen. Zo kunnen ze sneller participeren in de maatschappij. Naast dat jongeren sneller studeren, zijn ook de eisen verhoogd. Dit komt gedeeltelijk door de invoering van het BSA (Bindend StudieAdvies). Studenten moeten binnen het eerste jaar een bepaald aantal punten halen om door te mogen studeren. Dit zorgt voor veel stress, en deze stress lijdt tot nog meer stress en zo ontstaat er een positieve terugkoppeling, waardoor de stress alleen maar zichzelf versterkt. Als we hier niet op ingrijpen, zal de volgende generatie nog meer psychologische klachten hebben dan de huidige generatie.

Het invoeren van het leenstelsel wordt door Bram Dirkx, oud-voorzitter van de JOVD (Jongeren Organisatie voor Vrijheid en Democratie), en Nikie van Thiel, oud-voorzitter van de JD (Jonge Democraten), ondersteund met het argument dat “Meer financiële verantwoordelijkheid voor deze keuze kan ervoor zorgen dat een student een grotere prioriteit aan zijn of haar opleiding geeft en een grotere inzet toont.” Jongeren ontwikkelen zich tot hun 25^e jaar en zijn in hun studententijd veel bezig met zelfontwikkeling. Je zou jongeren juist financieel moeten ondersteunen zodat hun eerste zorg niet is of ze wel of niet sociaal kunnen participeren. Dit zou leiden tot een grotere verdeling tussen arm en rijk. Studenten met rijke afkomst hoeven niet zoveel te lenen als armere studenten, en dus zullen rijkere jongeren zich sneller buiten hun studie kunnen ontplooien. Jongeren die vanuit huis geen financiële steun kunnen ontvangen krijgen ook minder kansen omdat ze daar het geld niet voor hebben. Deze jongeren zullen ook vaker ervoor kiezen om niet te studeren.

We moeten terug naar studiefinanciering, omdat deze generatie studenten, maar ook de volgende, de toekomst heeft. Je eigen toekomst laat je niet ten onder gaan. Den Haag moet de studenten financieel ondersteunen, omdat deze jongeren anders niet zichzelf kunnen ontwikkelen, maar ook omdat ze anders psychische klachten krijgen. Deze generatie heeft Den Haag nodig.