Kletsen met Klein Velderman – Martine Doppen

21-12-2021

Gijs Broere

Voor de interview serie Kletsen met Klein Velderman gaat Logan Klein Velderman in gesprek met verschillende interessante mensen. Personen uit de politiek, mensen die zich actief inzetten tegen klimaatverandering en vele anderen. Deze keer: Martine Doppen.

Door Logan Klein Velderman

Ik ken je al, maar kun je jezelf voorstellen?            

Jazeker! Ik ben Martine Doppen, ik ben 27 en ik woon in Amsterdam. Ik heb Global Health gestudeerd aan de VU (Vrije Universiteit Amsterdam) en daarnaast Gezondheidswetenschappen. Tijdens mijn studie heb ik heel lang in de thuiszorg gewerkt.

Daarna ben ik actief geworden, met name in de klimaatbeweging en heb ik een bestuursjaar gedaan bij Jongeren Milieu Actief, toen heb ik ook samengewerkt met DWARS. Na mijn bestuursjaar ben ik bij Milieudefensie gaan werken als organiser. Ik heb ook een podcast gemaakt over de relatie tussen klimaatcrisis en antiracisme, klimaatcrisis en gender, klimaatcrisis en LHBTI+, al deze verschillende onderwerpen en hoe dat met elkaar werkt. Dat klimaatcrisis meer een symptoom is van een disruptief systeem in plaats van echt het probleem op zichzelf. Dus dat we echt de kern van het probleem moeten aanpakken.

Toen heb ik me kandidaat gesteld voor de Tweede Kamerverkiezingen. Dat was echt super tof om te doen ook, daar heb ik veel van geleerd en ook veel nieuwe mensen leren kennen.

Wat was jouw motivatie om de politiek in te gaan?

Ik denk met name omdat ik mezelf niet echt terug zag in de politiek en vooral ons als jongeren niet. Als je kijkt naar de gemiddelde leeftijd In de Tweede Kamer, dan voel je jezelf niet echt gerepresenteerd. En met name jonge vrouwen. Er was in de tijd van 2017 tot en met 2021 maar 1 persoon onder de 30. Dus ik dacht: er moeten gewoon veel meer jonge mensen in de politiek. En toen heb ik gesolliciteerd voor een plek op de lijst. Ook met name vanuit het klimaat. Dat is echt wel het onderwerp waarop mijn activisme eigenlijk is begonnen.

Toen ik in de klimaatbeweging kwam, zag ik veel meer de relaties tussen de verschillende vormen van activisme. Uiteindelijk is alles met elkaar verbonden, ook in de politiek heel erg. Het is dus super belangrijk dat daar (in de politiek) verschillende stemmen aanwezig zijn. Vooral van de jongeren dus ook.

Hoe ben je in 6 maanden van “niks” te maken te hebben met GroenLinks tot op de Tweede Kamer lijst gekomen?

Ik was wel lid van GroenLinks en ik volgde het wel allemaal. Maar ik had zelf die link nog niet gelegd van: ik kan dat dus gaan doen. Dat is een optie, nu, op dit moment. Maar het is niet helemaal uit de lucht komen vallen. Er werd ook wel vaak tegen mij gezegd dat ik de politiek in moest gaan. Mijn zusje zei dat ook vaak. Vooral ook debatteren aan de keukentafel en ook hele grote discussies aangaan over sociale rechtvaardigheid, altijd. Uiteindelijk was de stap wel iets logischer dan ik eerst gedacht had, maar het was niet direct in me opgekomen.

Waarom heb je dan voor GroenLinks gekozen? En niet PvdA of SP bijvoorbeeld?

Er zijn ook wel andere partijen waar ik dingen in zie, met name BIJ1. Ik heb altijd zelf op GroenLinks gestemd. Ook heb ik veel samengewerkt met mensen van DWARS, maar ook van de klimaatbeweging van GroenLinks. Ik ben heel blij dat ze bezig zijn met de Shell-wet en Unilever-wet.

GroenLinks is een partij waar ik me heel erg thuis voel, maar waar ik ook zie wat er nog meer beter kan. Vooral vanuit jonge activisten, ook binnen de partij, kan er meer gepusht worden. Met name als het gaat over seksualiteit en het verbinden van die linkse en groene thema’s. Ook dat je een verhaal kunt vertellen waar iedereen zich in kan herkennen. Niet alleen de klimaat activisten of de mensen die duurzaamheid op dit moment kunnen betalen bijvoorbeeld. Duurzaamheid wordt op dit moment nog echt gezien als een elite probleem, of een probleem die alleen is voor de mensen met genoeg geld. Dat is het juist niet, dit gaat over ons allemaal. Daar zag ik mijn eigen rol, om dat verhaal te vertellen.

Ben jij van plan om jezelf weer verkiesbaar te stellen in de volgende Tweede Kamerverkiezingen?

Ja, op het moment zelf (vlak na de verkiezingen) dacht ik: ja zeker. Nog steeds denk ik wel dat ik dat ga doen. Maar ik vind het wel moeilijk om te zeggen wat er over vier jaar gebeurt. Ik ben er wel achter gekomen dat de politiek iets is dat ik echt wil. Maar uiteindelijk hebben we gewoon heel veel activisten in de Kamer nodig, denk ik. Om de verbinding te leggen en die rol zou ik graag willen spelen.

Jij bent een regenboog kandidaat voor de Tweede Kamer, wat houdt dat precies in?

Nou de regenboog kandidaten zijn mensen die zich onderdeel voelen van de LHBTI+ beweging en ik identificeer me als queer. Voor mij betekent dit dat ik val op mensen en niet op een gender. Ook denk ik dat seksualiteit iets is dat fluïde is en ik zou niet door een ander in een hokje geplaatst willen worden. Voor mij verschilt het heel erg per keer en per periode. Liefde is ook een eindeloze zoektocht die super leuk is.

Je hebt gewerkt bij Milieudefensie, wat deed je daar?

Ik heb daar een hele tijd gewerkt. Ik doe daar ook nog steeds mee aan campagnes, maar nu werk ik er niet meer. Destijds heb ik meegewerkt aan de Shell-rechtszaak, ook vanuit JMA (Jongeren Milieu Actief). Tijdens de uitspraak van de rechter hebben we heel veel acties gedaan, maar op dit moment werk ik er niet meer.

Wat was jouw eerste reactie dan, op de uitspraak van de rechter?

Ik moest alleen maar huilen. We waren zo blij, ook omdat het heel spannend was. We zaten met ongeveer 20 mensen voor de rechtbank toen onze collega’s binnen zaten. Toen we de uitspraak hoorden, keek ik eerst naar Thomas, die heeft stage gelopen bij Milieudefensie. En hij knikte van: jaja, het is gelukt. Toen wachtten we nog even en toen barstte het helemaal los. Op de foto’s zie je iedereen helemaal blij zijn. We hadden ook de hele nacht gefietst, van Friesland naar Den Haag. Dus we waren allemaal echt super moe.

Wat doe je zelf om klimaatverandering tegen te gaan?

Actie voeren, dat is denk ik het belangrijkste. De grote vervuilers aanpakken, dat is echt de kern in mijn mening. Mijn eigen activisme begon in mezelf en mijn eigen leefstijl aanpassen. Dus veganistisch eten, fietsen deed ik toch al, minder vliegen en als laatste heel veel gesprekken voeren met mensen. Dus iemand inspireren als je een keer veganistisch gaat koken of met mensen praten over hun keuzes. Dat soort kleine dingen hebben denk ik wel impact. Maar ik ben wel van mening dat het begint bij de grote vervuilers aanpakken en dat de overheid de eerste stap moet nemen.

Wat vind je dat je zelf kunt verbeteren op dit gebied?

Vroeger was ik heel streng voor mijn omgeving, als ze bijvoorbeeld vlees aten. Maar toen zat ik ook met mezelf in de knoop over hoe en wat. We zitten nou eenmaal in een crisis, dus ik vroeg me af waarom iedereen niet drastisch zijn leefstijl ging veranderen. Daar ben ik wel iets beter in geworden de laatste jaren. Dus nog meer erover praten met mensen.

En wat het meeste uitstoot is denk ik wel de dingen die ik koop. Ik heb nu dan bijvoorbeeld een nieuwe laptop nodig, maar dan denk ik wel goed na. Bijvoorbeeld over de manier waarop die gemaakt is en of hij tweedehands is of niet. Die afweging maak ik wel goed.

Het andere is denk ik mijn kat, omdat die wel vlees eet. Ik heb ooit wel een vegetarische kat gehad, maar die was niet zo gelukkig. Dus dat heb ik maar niet meer gedaan.

Op welk onderwerp vind jij dat er meer debatten moeten worden gevoerd?

Antiracisme, daar wordt heel weinig over gesproken en dan wel op een sociale en rechtvaardige manier. En de klimaatcrisis, hoe we grote bedrijven kunnen aanpakken. Maar dan ook de verbinding zoeken tussen die onderwerpen. Dat laatste is in de politiek wel lastig, omdat je het natuurlijk over allemaal individuele onderwerpen hebt, terwijl ze wel allemaal met elkaar samenhangen. Daar moeten we ons ook meer bewust van zijn.

Wat zou je als eerste doen als jij minister-president was?

Dat is een hele leuke vraag. Ik denk Shell en Unilever nationaliseren. Dat is het eerste wat ik ga doen.

Wat is jouw levensmotto?

Ik ben heel erg een gevoelsmens. Dus ik denk dat we veel meer ruimte moeten maken voor emotie in onze samenleving. Maar om een motto te bedenken is wel lastig. Ik denk dat er ruimte moet zijn voor gevoel en alle emoties. Ruimte voor blijdschap, voor verdriet, voor teleurstelling, voor boosheid.

Ben je dan niet bang om emotie te mengen met een debat?

Ligt eraan op welke manier. Als het echte emoties zijn dan is het niet erg. Maar als je het inzet om iets voor elkaar te krijgen dan is het wel een probleem. Het is wel een feit dat er nu te weinig emotie is in een debat of de Tweede Kamer.

Ik denk ook dat het heel belangrijk is dat je je emotioneel verbindt met een persoon. Ik vindt ook dat sterke leiders emoties kunnen tonen en ook dichtbij hunzelf kunnen blijven.

Vindt jij Mark Rutte een goede leider van Nederland?

Nee, hij is wel een hele goede manager. Hij weet iedereen om zijn vinger te winden en iedereen ook naar hem te laten luisteren. Hij weet heel goed doen lijken alsof hett allemaal niet zijn verantwoordelijkheid is en andere mensen te laten aftreden voor de dingen waar hij zelf ook bij was. Ik zou het ook niet erg vinden als Rutte snel aftreedt.

Wie zou jij dan als minister-president willen?

Ik denk dat Jesse Klaver een hele goede opvolger zou zijn. Maar Senna Maatoug is ook echt een topper. Ik vind haar zo leuk en ik denk dat zij echt een super goede leider zou zijn. Ze is communicatief heel sterk, inhoudelijk heel sterk en ze is echt een charismatisch leider. Er staat echt een super prachtig mens, met heel veel overtuigingskracht en heel veel energie. En ook gewoon iemand die je in de kroeg kan tegenkomen, om het zo maar te zeggen.

Gezien de ontwikkelingen met de PvdA, zou je een fusie zien zitten?

Nee, ik denk dat de Partij van de Arbeid een hele andere identiteit en achterban heeft en ik denk dat we een aparte partij moeten blijven.

Wat is de meest trotse prestatie in jouw carrière?

Ik denk toch een plekje op de Tweede Kamerlijst, op de kieslijst van GroenLinks. Alle stapjes naar dat moment zijn wel prestaties waar ik trots op kan zijn.

Vroeger heb ik ook paard gereden en dan moest je altijd een winstpunt halen. Ik had dus een pony die wel heel lief was, maar hij zag er gewoon niet uit. Echt een boeren pony. Hij was ook een beetje sloom en bij wedstrijden is dat niet zo handig. Het duurde dus heel lang voordat ik een winstpunt had. Ik vond springen heel leuk, maar om daar te beginnen had je een winstpunt nodig. Dat heeft dus heel lang geduurd. Ik had op een dag super hard gewerkt om dat beest schoon te maken en toen kreeg ik er een zes voor ofzo. De eerste keer dat dat lukte was echt een top prestatie. Dus het zit ergens tussen Tweede Kamer kandidaat en het eerste winstpunt halen met paardrijden.

Wat wil je nog kwijt aan de lezers van OverDWARS?

Super leuk en goed dat jullie bij DWARS zitten, dat is echt heel erg belangrijk, dat we gewoon heel veel jongeren in beweging krijgen. Ook om ze actief in de politiek te krijgen. Dat je op deze leeftijd al bent betrokken is echt super. Dit geeft ook heel veel hoop voor de toekomst, dat je ziet dat zo veel mensen al zo nadenken en zo die verbinding zoeken en zo zich politiek uitspreken. Dus de boodschap is: spreek je uit! Blijf je uitspreken!

Wie zou jij nog een keer in een interview willen zien?

Naomie Pieter, ik ben altijd heel erg onder de indruk van al diens werk. Die is ook heel bekend in de antiracisme beweging.