Voor de gemeenteraadsverkiezingen staan er door het hele land meer dan honderd DWARS-leden op kieslijsten. Het is mooi hoe deze jongeren bereid te zijn om GroenLinks te vertegenwoordigen in de gemeenteraad. Dat is namelijk hard nodig. Het is algemeen bekend dat politiek jongeren vaak weinig aanspreekt. Tijdens elke verkiezing blijkt weer dat de opkomst onder jongeren laag is. Maar juist de keuzes die in de gemeenteraad gemaakt worden, gaan jongeren steeds meer aan.

De verhouding die jongeren en gemeentepolitiek tot elkaar hebben is bijzonder te noemen. Probeer in kleine gemeentes maar eens een jong raadslid te vinden. Over het algemeen zijn hoger opgeleiden meer geïnteresseerd in politiek dan mensen met een lagere opleiding. En laat het nou net zijn dat hoger opgeleide jongeren meer naar grote steden trekken om te studeren.

En in deze grote steden blijkt dat de cultuur binnen een politieke partij heel anders is. De lokale afdelingen van partijen zijn groter, hebben meer leden, en dus ook meer geïnteresseerde potentiële raadsleden. Daardoor is de concurrentie een stuk hoger, en moet je jezelf binnen een partij veel meer invechten om ook een plekje op de kieslijst te bemachtigen. Ook als je kijkt naar DWARSers op de kieslijst, zie je dit verschil duidelijk.

Laten we als voorbeeld de gemeentes Amsterdam en Etten-Leur nemen. Ongeveer 35% van alle inwoners van Amsterdam is tussen de 20 en 29 jaar. De DWARSer die in Amsterdam de hoogste positie op de kieslijst heeft, staat op plek 21. In Etten-Leur, waar de GroenLinks-lijst aangevoerd wordt door drie DWARSers, bestaat 15% van de inwoners uit mensen van 20 tot 29 jaar oud. Nu zijn dit wel de meest extreme voorbeelden, maar ook in andere grote steden (Den Haag, Utrecht, Rotterdam) zie je dat DWARSers relatief laag op de kieslijst staan, terwijl DWARSers vaak hoog op de lijst staan in kleinere gemeenten met weinig jongeren (Ooststellingwerf, Texel, Papendrecht).

Politieke partijen in kleine gemeenten zijn vaak zo vergrijsd, dat ze elke kans aangrijpen om jongeren te betrekken. Maar de jongeren hebben daar zelf niet altijd evenveel zin in. Zelf heb ik het ook regelmatig gemerkt. In de GroenLinks-afdeling waar mijn ouders wonen, zijn de nummers 1 en 2 op de kieslijst nog vrij jong. Maar de rest van de lijst is bijna allemaal ouder dan vijftig. Een paar jaar geleden ben ik namens mijn DWARS-afdeling ooit naar een ledenvergadering van de GroenLinks-afdeling Bollenstreek geweest. Ik denk dat er toen tussen mij en de rest van de aanwezigen minstens veertig jaar verschil zat. De voorzitter had het er toen over dat hun jongste lid 31 jaar was. Zeg nou zelf, politiek bedrijven in een grote stad met andere jongeren is toch veel leuker dan met een groep senioren?

Het is schrijnend om te zien hoe afdelingen zichzelf soms noodgedwongen op moeten heffen, of moeten fuseren met andere partijen om nog vitaal te blijven. Het is dan ontzettend jammer wanneer een partij door gebrek aan interesse en jong politiek talent haar idealen niet waar kan maken. En dat terwijl de onderwerpen die jongeren het meeste aangaan vooral op dit niveau besproken worden. Denk hierbij aan zaken als onderwijs, openbare ruimtes, sportverenigingen, maar ook een zwaar dossier als jeugdzorg, dat enkele jaren geleden overgeheveld is naar de gemeente.

Ik wil alle jongeren die dit lezen, of je nou groot ook heel erg aansporen om meer betrokken te raken bij de lokale politiek. Of je nou in een grote of een kleine gemeente woont en of er nou veel of weinig andere jongeren wonen. Ga er gewoon voor, en hopelijk kunnen we over vier jaar op nóg meer DWARSers stemmen.

Dit artikel is deel van de OverDWARS themaserie over de Gemeenteraadsverkiezingen van 2018.