Ah, Valentijnsdag! De dag van de liefde, hartsnoepjes, rode rozen, eenzaamheid, depressie, suïcidaliteit, vriendschap. De dag waarop tortelende liefdeskoppels zichzelf storten in een spiraal van Netflix, zogenaamde romantiek en het hand-in-hand fietsen naar de Dirk van den Broek voor een echt ‘feestmaal’ – de ravioli is in de aanbieding, echt Italiaans romantisch, hihi!

Een dag als Valentijnsdag is net zoals Kerstmis en Sinterklaas compleet uitgemolken door de kapitalistische multinationals, die met liefde (heuj) gebruik maken, misbruik maken, van de emoties van mensen die daar ontzettend vatbaar voor zijn en hartstochtelijk (jawel, dat zei hij zojuist) hun geld besteden aan de ketchup-aanbieding van de McDonalds. Walk-of-shame waardig, ja.

Miljoenen mensen in Nederland zijn ongewenst single. Dit is geen zinnetje uit een reclame van E-Matching punt nl, maar gewoon een waarheidsgetrouw statement dat bovendien ook op de redacteur zelf van toepassing is. Op Valentijnsdag worden deze mensen wederom geconfronteerd met hun relationele status – op een normale dag wordt je er ook al mee doodgegooid in het zomerse Vondelpark of op de tijdlijn van de Facebook van je oude basisschoolvriend Bart (zelfs jij, Bart? En ik niet?).

Depressie en eenzaamheidsverschijnselen beleven al een piek in de winter, maar dankzij de commerciële troep van Amerikaanse roofbedrijven stijgt dat alleen maar meer. Een Amerikaan plande in 2005 om op 14 februari een massale zelfmoordactie te plegen met tientallen mensen – de politie kwam daar net op tijd achter. Het laat pijnlijk zien wat voor schade ‘goedbedoelde’ initiatieven kunnen aanrichten.

“Multinationals maken misbruik van emoties van mensen die daar ontzettend vatbaar voor zijn.”

Want jawel, Valentijnsdag is leuk bedoeld, maar als je in de schoolkantine langs het tafeltje met de rozenverkoop loopt en je ziet mensen vrolijk rozen kopen voor hun wederhelft terwijl het jou én ontbreekt aan het geld voor een roos én je geen wederhelft hebt wordt je er uiteindelijk niet vrolijk van.

Gelukkig heeft Valentijnsdag als single ook voordelen. Je hoeft niet op zogenaamd romantische date naar de film (kom lieverd, ga je mee naar Star Wars – Rogue One?) en je hoeft niet enthousiast te doen over verschrikkelijk saaie cadeautjes (bedankt, ik heb altijd al een juwelenboom van de Etos gewild!). Ook bespaar je een hoop geld, voor zover je geld hebt, en hoef je je niet uit te sloven – lekker in je onesie naar Friends kijken is ook liefde – zij het zelfliefde.

‘Altijd eindigen met een vrolijk einde, Jens’, zei mijn moeder ooit. Althans, dat zei ze niet, maar het past wel mooi in dit stukje. Dus om vrolijk ten einde te komen: ik heb toch maar een roos gekocht. We zien wel. Overigens duidelijk aangetast door de commerciële massaindustrie, die roos, maar misschien is het het waard.