Gisteren, net iets na twaalven, kwamen we weer terug uit Parijs. Nu, nadat een flinke bult slaaptekort is weggewerkt in een heerlijk bed met matras en dekentje, is het een mooi moment om terug te blikken. Op het actievoeren, en natuurlijk op het klimaatakkoord.

Allereerst: wat een overweldigende ervaring. Zoveel geweldige mensen, jong en oud met een grote zorg voor de aarde. Zoveel geweldige mensen die het niet uitmaakt uit welk land je komt en of het leed dat klimaatverandering aanricht een eilandstaat in Grote Oceaan treft of hun eigen land. De ervaring om samen met hen actie te eisen om de vernietiging van de aarde tegen te gaan is prachtig.

Het slaaptekort en met 900 mensen op een houten vloer in een grote tent slapen, is dan een kleine prijs. Sterker nog, juist dit oncomfortabele (en ja, ik ben verwend) is een onderdeel van wat activisme zo mooi maakt.

Dit was voor mij mijn eerste, echte ervaring met activisme. En het was zeker niet mijn laatste.

Resultaat afdwingen

Maar we waren natuurlijk niet in Parijs om een geweldige ervaring te hebben. We waren in Parijs om resultaat af te dwingen tegen klimaatverandering. Nu is de vraag: is dit gelukt? Na vele teleurstellende resultaten van vorige CoP’s, kent dit akkoord daadwerkelijk positieve punten.

Het akkoord dat is gesloten is duidelijk het beste akkoord tussen alle landen dat ooit gesloten is omtrent klimaatverandering. Het is duidelijk dat nu praktisch alle landen op aarde klimaatverandering serieus nemen en ook bereid zijn actie te ondernemen. Dit is een resultaat waar wij, de klimaatbeweging in zijn geheel, zeer trots op mogen zijn.

“Klimaatactie kan niet worden uitgesteld”

De vraag is echter of het genoeg is. Als je kijkt wat de verschillende landen nu hebben afgesproken, komen we uit op een opwarming van zo’n 3 graden, en we zien wel eens hoe we tot 1,5 graden komen. Dit terwijl we ook nu al alle zeilen bij moeten zetten. Klimaatactie is nu nodig en kan niet worden uitgesteld.

Ik beperk me hier tot één punt. Helaas zijn er nog vele andere punten waarop dit akkoord tekortschiet.

Eind van een tijdperk

Is dit akkoord dus, zoals GroenLinks zegt, de inleiding van het “eind van het tijdperk van fossiele energie”? Laten we het hopen. Dit akkoord alleen zal daar echter niet voor zorgen. Dit akkoord is hoogstens een eerste aanzet. Een eerste aanzet die al te lang op zich heeft laten wachten. De eerste stapjes, na twintig jaar kruipen, moeten snel stevige stappen worden.

“Alleen als we doorzetten is dit het eind van fossiele energie.”

Hierbij moeten wij helpen. Om voldoende maatregelen af te dwingen zullen we de komende jaren moeten doorgaan met actievoeren. De straten vele malen bezetten, ons gebulder laten blijven horen. Alleen als we vanaf nu doorzetten, is dit het begin van het einde van het tijdperk van fossiele energie.

De komende jaren wil ik hiermee doorgaan. Dit was mijn eerste echte ervaring met klimaatactivisme. Het voelt goed, het is prachtig, maar ook blijvend noodzakelijk.