Hoeveel zijn onze idealen ons waard?

10-03-2020

Hongkongers zijn in opstand tegen de Chinese regering. Het begon allemaal op 3 april 2019 met de introductie van een wet waarmee criminele verdachten uit Hong Kong aan China uitgeleverd konden worden. Critici vermoeden dat deze wet onder andere gebruikt zal worden om mensen met kritiek op de Communistische Partij te muilkorven. Deze angst van critici en Hongkongers is gerechtvaardigd. China heeft een ontzettend slechte reputatie als het gaat om het respecteren van vrijheid van meningsuiting en de omgang met gevangenen.

door Étienne Henrij

Zo heeft een onafhankelijk tribunaal geconcludeerd dat China nog steeds gevangenen doodt voor orgaantransplantaties. Dit geeft aan dat China in zekere zin politieke gevangenen, onder andere de Oeigoerse etnische minderheid en de Falun Gong religieuze minderheid, niet echt ziet als mensen wiens rechten gerespecteerd moeten worden, maar meer als wandelende vleeszakken met organen erin. Ook zitten er in China sinds kort meer journalisten in de cel dan waar ook ter wereld. Door juist mensen te onderdrukken die een andere kijk op de wereld hebben of kritiek hebben, laat de Chinese regering zien dat er geen andere mening of andere kijk op de wereld geaccepteerd wordt.

Nu kan je denken, wat heeft dit met mij te maken? Wat ik daarop zou antwoorden is dat hoe jij reageert op onrecht en onderdrukking wat over jou zegt. Op het moment dat jij niks doet terwijl andere mensen strijden voor dezelfde privileges die jij van nature hebt, verdien jij die vrijheid dan zelf wel? Uiteindelijk ben jij niet verantwoordelijk voor het gebruik van politiegeweld tegen de Hongkongse demonstranten, of voor het opsluiten van religieuze en etnische minderheden maar je bent wel 100% verantwoordelijk voor je reactie daarop.

We moeten ons ook beseffen dat dit niet alleen iets tussen Hongkongers en Chinezen is, maar ook tussen een wereld waar je een mening mag hebben en een wereld waarin die gedachten en meningen onderdrukt worden. Helaas zien we dus dat het recht om je vrij uit te drukken wereldwijd onder druk staat. Dit zien we bijvoorbeeld in de reactie van bedrijven als ze kritiek op China hebben. Het blad Business Insider heeft een lijst gemaakt van alle Westerse bedrijven die onder druk van China zich genoodzaakt voelden zich te verontschuldigen voor bijvoorbeeld steun betuigen aan de Hongkong protesten. Door bedrijven zo te intimideren durven hun werknemers geen kritiek meer op de Chinese mistanden te hebben uit angst om bijvoorbeeld hun baan te verliezen.

Jezelf uiten is echter wel heel belangrijk. Ik geloof dat je door je vrijheid van meningsuiting te gebruiken richting macht je je onderscheidt als persoon, en dat dit je grootste bijdrage aan deze wereld is. Jouw unieke kijk op de wereld, gevormd door alle interacties en ervaringen die je een leven lang gehad hebt.

Dat alleen door te spreken je een wie wordt in plaats van een wat blijft. Dat je niet meer een student bent maar die specifieke student. Zonder je uit te spreken in de publieke ruimte doe je jezelf te kort en, nog belangrijker, je doet de wereld tekort. Als mensen hebben we met elkaar gemeen dat hoe we naar de realiteit kijken vol fouten en rare aannames zit.

Alleen door met anderen te praten en te discussiëren worden onze ideeën stevig en robuust. Door de blik van anderen in onze mening te verwerken wordt onze mening genuanceerder en onze gedachtestroom helderder. Hoe meer standpunten ik meeneem terwijl ik aan iets denk en hoe beter ik me kan inleven in wat anderen denken en voelen, hoe sterker mijn capaciteit is voor representatief denken en hoe meer validiteit mijn uiteindelijke conclusie heeft. Dus de vraag is uiteindelijk: willen we een wereld waarin mensen hun mening uiten, waardoor ze kritisch kunnen nadenken en tot de beste conclusie kunnen komen, of een wereld waar mensen te bang zijn om dat te doen.

Ik wil afsluiten met een quote van Kant: ‘’The external power that deprives man of the freedom to communicate his thoughts publicly, deprives him at the same time of his freedom to think’’. Dus besef dat de Hongkongse (veelal) jongeren die zich verzetten tegen het politiegeweld en intimidatie van de Chinese overheid niet alleen voor hun hun rechten om vrij te spreken en te denken strijden, maar ook voor de onze. De vraag is: strijden wij voor hun vrijheid?

Bronnen:

Afbeelding: Studio Incendo

nieuws