“Het is een deel van mijn identiteit, ik ben moslim en dat voelt goed voor mij.” Fatih biedt een kijkje in de Islam en zijn ervaringen met het geloof.

Op jonge leeftijd raakte ik geïnteresseerd in de islam. Want waar geloofde ik nou eigenlijk in?

Respect is heel belangrijk in de islamitische cultuur. Invaliden of bejaarden hoor je te helpen, want deze mensen kunnen iets niet wat jij wel kunt. Het voelde goed om dat te doen, want ik zag mensen glimlachen. Het liefst hoor je iedereen te helpen, vertelde de imam mij. Solidariteit, respect, liefde, tolerantie en behulpzaamheid staan centraal in de islam.

Helaas hebben sommige mensen een slecht gevoel bij de islam. Vaak vraag ik me dan af: waarom praat je niet met moslims? Loop een moskee in en stel gerust je vragen, of kom gewoon langs bij mij, of stuur me een tweet. En lees dit artikel: dat is in elk geval een begin.

Elke moslim heeft zijn verplichtingen. Ten eerste wordt ons verteld dat we ons moeten houden aan de vijf zuilen van de islam. Wat zijn de vijf zuilen van de islam?

1. Geloofsgetuigenis aan Allah;
2. Gebed;
3. Armenbelasting;
4. Vasten;
5. Bedevaart naar Mekka. (“Moet dat dan?” Nee. Als je ziek bent of niet zoveel geld hebt, is daar respect voor en dan hoeft dat niet. Als ik naar Mekka ga, dan doe ik dat pas als ik genoeg geld heb en voor mezelf kan zorgen. Dit geldt trouwens ook voor de andere verplichtingen.)

De islam laat man en vrouw gelijk zijn. Helaas hebben sommige mensen een verkeerd beeld. Dat de islam vrouwen onderdrukt en dat moslims homo’s haten. Dit is fout.

De islam vertelt namelijk dat je voor je vrouw en kinderen moet kunnen zorgen. Dit is heel belangrijk, omdat we in de islam behulpzaam zijn tegenover elkaar. Ook bijvoorbeeld als het gaat over homoseksuelen: we haten ze niet. Het wordt dan wel niet altijd geaccepteerd in het geloof, maar haat en geweld worden zeker niet getolereerd. Je bent juist tolerant tegenover andersdenkenden of mensen met een ander geloof. Dat vind ik zo bijzonder en prettig aan de islam.

Hoe beleef ik de islam in het dagelijks leven?
Elke ochtend bedank ik god. Het is weer een nieuwe dag met nieuwe kansen. Ik kan me morgen of overmorgen weer bewijzen. Ik kan mezelf ontwikkelen en als ik een fout maak, probeer ik die recht te zetten of ervan te leren om het de volgende keer anders te doen.

“Jouw geloof heeft veel respectvolle regels, daar kan ik best wel van leren”

Al van jongs af aan vind ik het leuk om met mensen te praten die ik niet ken. Glimlachen naar vreemden of juist een gesprek aanknopen, of een niezende persoon gezondheid wensen; natuurlijk hoef je niet per se moslim te zijn om dit te doen, maar we leren dit soort dingen dus in een moskee. Respectvol omgaan met je medemens. Ik bid helaas niet vijf keer per dag, maar dat wil ik zeker gaan doen als ik later wat ouder ben. Ook doe ik mee aan de ramadan.

Ik krijg zelden te maken met scheldpartijen. Soms hoor ik vooroordelen (zoals dat we homohaters zijn), dan vertel ik mensen altijd het juiste verhaal. Vaak worden ze daar niet vrolijk van, omdat ik niet aan hun verwachtingen voldoe (ze verwachten dan meestal dat ik heel boos wordt, terwijl ik heel netjes antwoord).

Sinds ik lid ben van DWARS eet ik niet echt vlees meer. Maar daarvoor at ik al geen varkensvlees, want het is in de islam niet toegestaan om varkens te eten, omdat het je gezondheid kan aantasten en omdat het onrein is.

Ook zou je geen alcohol mogen drinken volgens het geloof. Voor mij ligt dat wat ingewikkelder: ik mag het wel van mijn ouders. Maar ik wil het zelf niet, omdat ik goed om wil gaan met mijn lichaam en ik ben blij dat ze daar bij DWARS heel respectvol mee omgaan.

DWARS en de islam
Het lijkt me leuk om bijvoorbeeld rondom het suikerfeest een DWARSe activiteit te organiseren! Maar daar hebben we nog tijd genoeg voor.

De visie van DWARS op de islam zou je moeten vragen aan DWARSers zelf, want ik kan niet spreken over iedereen. Maar ik kan wel stellen dat ik normaal word behandeld, en dat mensen me niet raar aankijken omdat ze de waarheid kennen. Grapjes worden soms heel voorzichtig gemaakt, en de meesten weten ook te stoppen als ze de grens raken. Dat vind ik zelf heel bijzonder en mooi. Ik ben daarom ook zo blij met DWARSers, want het zijn hele lieve mensen. Het is altijd fijn dat mensen vragen durven te stellen. Als je nieuwsgierig bent, zal ik altijd je vragen beantwoorden.

Dit artikel is deel van de OverDWARS Religieweek.