In 2017 schreef Mark Rutte een brief naar alle Nederlanders om dat hij zich zorgen maakte over hoe we met het land en met elkaar omgaan. Het is nu 2019 en we zien dat de zorgen die Mark Rutte destijds had terecht zijn. We zien het zelfs onze vereniging insluipen. Dat laten we toch niet zomaar gebeuren? Tijdens het Afdelingenweekend van oktober is besloten om de vereniging weer op de goede weg te krijgen. Als aanzet hiervoor schrijven wij een dringende brief aan alle DWARSers. Want we kunnen de vereniging in ons eentje niet herstellen, dat doen we samen.

Aan alle DWARSers,

Er is iets aan de hand met onze vereniging. Hoe komt het dat we als vereniging zo idealistisch zijn, maar niet alle leden van het bestuur dat uitdragen? Mensen die in toenemende mate de stemming binnen onze vereniging bepalen. Die bereid zijn om alles waar de vereniging zo hard aan heeft gewerkt, omver te gooien. Dat laten we toch niet gebeuren?

Verreweg de meesten van ons zijn van goede wil. De stille meerderheid. We hebben het beste met onze vereniging voor. We werken hard, helpen elkaar en vinden DWARS een gave vereniging. Maar we maken ons wel zorgen over het ontbreken van de idealistische uitingen van leden van het bestuur. Soms lijkt het alsof niemand meer idealistisch is.

U herkent het vast wel. Bestuursleden die zich steeds laffer lijken te gedragen. Op het pand, op congressen en op activiteiten. Die van mening zijn dat ze altijd de baas zijn. Maar die eigenlijk geen mening uitdragen. Die niet heel DWARS zijn. Of die in het bestuurshok hangen en leden officiële waarschuwingen geven. Niet normaal.

We voelen een groeiend ongemak wanneer onze bestuursleden onze idealen misbruiken om de boel te verstieren, terwijl ze ooit juist naar de vereniging zijn gekomen voor deze vooruitstrevendheid. Mensen die zich niet willen aanpassen, afgeven op onze gewoontes en onze waarden afwijzen. Wij begrijpen heel goed dat mensen denken; als je onze vereniging zo fundamenteel afwijst, heb ik liever dat je weggaat. Dat gevoel hebben wij namelijk ook. Doe normaal of ga weg.

Dit gedrag mogen we nooit normaal vinden binnen onze vereniging. De oplossing is niet om dan maar het hele bestuur over een kam te scheren, uit te schelden of ze de vereniging uit te zetten. Zo bouwen we toch geen duurzame relatie op met elkaar? De oplossing is vooral een mentaliteitskwestie. We zullen glashelder moeten blijven maken wat normaal is en wat niet normaal is binnen onze vereniging. We zullen onze waarden actief moeten verdedigen.

Binnen DWARS is het namelijk normaal dat je idealistisch bent en daarvoor uitkomt. Het is normaal dat je meegaat naar klimaatmarsen. Dat je leden respecteert en mensen niet sart met vlogjes. Het is normaal dat je werkt voor je vereniging en het beste uit je lidmaatschap probeert te halen. Elkaar helpt als het even moeilijk gaat en een arm om iemand heen slaat in zware tijden. Het is normaal dat je je inzet en niet wegloopt voor problemen. Dat je fatsoenlijk naar elkaar luistert. In plaats van elkaar te overschreeuwen als je het ergens niet mee eens bent.

De komende tijd is bepalend voor de koers van onze vereniging. Er ligt slechts één vraag voor: wat voor vereniging willen we zijn? Daarom leveren wij op het wintercongres een motie in met daarin het verzoek om Joëlle haar haar groen te laten verven. Zodat het bestuur hun idealisme actiever gaat uitdragen. Want als je groen bent, moet je ook echt groen zijn.

Laten we ervoor strijden dat we ons thuis blijven voelen binnen deze mooie vereniging. Laten we duidelijk blijven maken wat hier normaal is en wat niet. Wij weten zeker dat we dit voor elkaar gaan krijgen. Dat we alles wat we met elkaar bereikt hebben samen overeind houden. U, wij twee, wij allemaal. Laten we samenwerken om deze vereniging nóg beter te maken. Want echt, we zijn een ontzettend gave vereniging. Wij zouden nergens anders lid van willen zijn. U wel?

Elte Hillekens & Sander van der Goes