Politiek actieve jongeren worden regelmatig geïntimideerd en bedreigd. Van nageroepen worden op straat tot het ontvangen van bedreigingen: veel leden hebben er direct of indirect mee te maken gehad. In enkele gevallen gaat dit zelfs zo ver dat jongeren fysiek worden aangevallen. Als ik dit vertel aan mijn vrienden buiten de politiek, reageren ze geschrokken. Politieke jongeren kijken er al niet meer van op.

Steeds meer mensen die publiekelijk hun mening uiten, krijgen te maken met intimidatie. Deze week kwam de extreemrechtse organisatie ‘vizier op links’ in de media. Het doel van deze groep is om linkse mensen te intimideren. Zo hebben ze een website waar ze profielen publiceren van individuele linkse personen met foto’s en informatie over waar zij wonen en werken. Ze verspreiden stickers met daarop de tekst ‘deze locatie wordt geobserveerd’ en moedigen daarmee hun aanhangers aan om dit te plakken op woningen van links activistische mensen.

Ook leden van DWARS zijn de doelgroep van Vizier op Links. Zo vertelt Jarno van Straaten over de keer dat zijn informatie werd gedeeld in een tweet van de organisatie. Er werd een foto van hem gedeeld, informatie waar hij woont en werkt en het feit dat hij de dag daarvoor in Amsterdam was. Als ik hem vraag naar de aanleiding, zegt hij dat die er niet was. Het feit dat hij actief is bij DWARS, was blijkbaar al genoeg. Jarno zegt er zelf niet wakker van te liggen. Al deze informatie was ook te vinden op zijn eigen sociale media. Omdat deze informatie ergens anders ook te vinden is, worden de acties niet gezien als strafbaar. Eveneens met hun website en het verspreiden van stickers zoekt Vizier op Links de grens op met wat legaal is. Toch is het meer dan het verspreiden van persoonlijke informatie van mensen. Het zijn verkapte bedreigingen en aanzettingen tot haat.

Niet ieder DWARS-lid dat in aanraking is gekomen met intimidatie en bedreigingen wil mij daarover vertellen, vanwege de heftigheid van de ervaringen. Zo wel Sabine Scharwachter, voorzitter van DWARS. Laatst verspreidde Vizier op Links waar ze woont in een tweet. Deze tweet is vervolgens weer verwijderd maar niet zonder het behalen van het beoogde doel: het laten weten aan Sabine dat rechts-extremisten weten waar ze woont. Ik vraag Sabine of ze vaker zoiets heeft meegemaakt. “Ach ja, ik ben wel een aantal keer bedreigd.” Antwoordt ze me, alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Ook Jade Joosten heeft ervaring met online bedreigingen. “Als vrouw van kleur die zich politiek uit, sta je in een kwetsbare positie.” vertelt ze me. Zo krijgt ze via sociale media veel haat over zich heen. Helaas blijft het daar niet bij. Zo ontving ze laatst een mailtje waarin woordspelingen stonden met onder andere de naam van de straat waar ze woont. De mail werd afgesloten met een cijfercode. Na het op te zoeken op Google kwam ze erachter dat dit een code was van een organisatie van witte suprematisten. Het adres van Jade en van de ouders van Jade is in handen van extreem-rechtse mensen. Jade heeft aangifte gedaan. De politie heeft de wijkagent ingelicht.

Helaas blijft het niet altijd bij bedreigingen en intimidatie. Zo spreek ik met iemand van de Jonge Socialisten Groningen. Deze persoon wil liever anoniem blijven om te voorkomen dat ook haar persoonlijke informatie online wordt gedeeld. Ook zij is bekend met Vizier op Links: “Er was een sticker geplakt op de deur van het pand van de PvdA in Groningen. Die heb ik overigens ook zelf aangetroffen.” Vertelt ze. Een paar weken geleden is ze daarnaast fysiek aangevallen bij een protest bij een bijeenkomst van Thierry Baudet. Ze riep door een megafoon uitspraken die Thierry zou hebben gedaan. Hierdoor werd een aanhanger van Thierry agressief. Gelukkig waren er genoeg omstanders om de man tegen te houden en was de politie er snel bij. Het incident werd gefilmd en online gedeeld. “Het weerhoudt me niet om weer te gaan protesteren. Ik zou dit alleen nooit meer doen met twee meiden alleen. En dan zijn wij nog wit!”

Ook op mensen die niet persoonlijk zijn bedreigd maar het zien gebeuren in hun directe omgeving, hebben de ervaringen impact. Als je over straat loopt met een duidelijk logo van je politieke partij, word je alert. Niet alleen omdat je regelmatig wordt nageroepen met ‘Linkse Rat!’ of ‘Landverrader!”, maar ook doordat je het filmpje ziet van het incident bij de bijeenkomst van Thierry Baudet. Daarnaast vertelt Pim van der Werff me dat hij twijfelt om voor zichzelf te beginnen, omdat je dan je ZZP moet inschrijven in de Kamer van Koophandel. “Als ik mij inschrijf in de Kamer van Koophandel, geef ik mijn adres praktisch cadeau aan extreem-rechts.” vertelt hij.

Gelukkig is er steeds meer aandacht voor intimidatie op basis van politieke voorkeur. Zo publiceerde De Groene Amsterdammer een stuk ‘Misogynie als politiek wapen’ over vrouwenhaat die politici over zich heen krijgen. Ook stelden politici Paternotte, Groothuizen en Verhoeven kamervragen over de acties van Vizier op Links. “Deelt u de mening dat het onacceptabel is dat wetenschappers, journalisten, politici en andere mensen die publiek hun mening uiten op deze manier worden geïntimideerd?” Luidt één van de vragen. Het is belangrijk dat hier eindelijk aandacht voor komt. Toch lijken mensen zich nog niet bewust van het feit dat deze intimidatie niet alleen bestemd is voor politici en bekende Nederlanders. Ook als jongere van een politieke jongerenorganisatie ben je een potentieel doelwit.

Onder politiek actieve jongeren komen intimidatie en bedreigingen steeds vaker voor. We laten ons er niet door weerhouden op te komen voor onze idealen. Maar we mogen ook niet doen alsof dit normaal is. Intimidatie en bedreigingen zijn niet de prijs die je moet betalen als je op wilt komen voor je idealen. Bij het schrijven van dit artikel ben ik gewaarschuwd dat ik hierdoor wellicht ook doelwit kon worden van Vizier op Links. ‘Ach, ja’ antwoordde ik. ‘Dat hoort er bij.’