Dwarse onderwerpen lenen zich uitstekend voor een gedicht, laat Annemarie Horn zien.

Gedicht door Annemarie Horn. Op ferme voet .Daar in het gras. Sta je maar te zwaaien. Alsof ik een bekende was. Die zomaar aan kwam waaien. Op één been. Spin je ‘t groen. Je omgeving en je sok. Je draait nu en deed het toen. Als de wijzers van een klok. Je maakt me blij. Met elke slag. En geeft me energie. Dat is waarom ik lach. Als ik je daar zo zie.

Vormgeving door Sjors van Broekhuizen