Opiniestuk: Perspectief van een Russisch burger

Perspectief van een Russisch burger

Het was 3 maart toen een Russische internetvriendin, Lenka, me na maanden weer eens een bericht stuurde. Ze wilde weten hoe het met mijn studie ging. Al snel veranderde de toon van ons gesprek en ging het over de oorlog die zich op dit moment in Oekraïne afspeelt. Ik doe voorzichtig omdat ik niet weet hoeveel informatie zij heeft, en of er iemand onze berichten zou kunnen lezen. Dus in plaats van dat ik haar vertel wat er hier in het nieuws gebeurt vraag ik haar naar wat ze weet.

Tijdens ons gesprek valt het me op dat onze werelden volledig van elkaar verschillen. Het weghouden van nieuws in haar land zorgt ervoor dat ze in Rusland de sancties voelen als een valse beschuldiging. Ook zijn ze ervan overtuigd dat de sancties die Europa aan Rusland oplegt ervoor zorgen dat sociale media grotendeels uit de lucht zijn. Ik probeer me zoveel mogelijk in te leven in haar wereld, dus ik lees alles wat ze me stuurt en verdiep me in de geschiedenis van Oekraïne en Rusland. Zelf weet ik niks van geschiedenis, en al helemaal niet die van Oost-Europa. Maar hoe meer ik me inlees, hoe meer ik snap dat deze oorlog voor de Russen een gerechtvaardigde strijd lijkt. Het gaat om een land waar al 8 jaar strijd heerst en waar verschillende referenda ongeldig zijn verklaard, en een president net na de verkiezingen als ongeldig verkozen is verklaard. Er viel een ding specifiek op: ze sprak steeds over de ‘alley of angels,’ alsof ik dat begrip elke dag in de media zou moeten horen. Ze stuurde me een wikipedia pagina door, om te lezen (lees deze hier). De eerste melding boven deze wikipediapagina vermeldt dat de informatie niet betrouwbaar is. De bronnen zijn allemaal in het Russisch. De ‘alley of angels’ is een monument dat is gemaakt voor de kinderen die dood zijn gegaan in de oorlog in het oosten van Oekraïne, die al speelt vanaf 2014. (Wikipedia 2022) De enige bron die een beetje betrouwbaar is (en ik kan lezen omdat het niet in het Russisch is), is UNICEF en die praten over 140 doden door mijnen, maar of die dan Russisch of Oekraïens zijn, daar wordt met geen woord over gesproken. Toch lijkt Lenka niet te denken dat dit misschien (deels) de schuld van de Russische militairen zou kunnen zijn.

Het is eerder een oorlog van informatie dan een oorlog van bommen. Niet alleen de legers staan tegenover elkaar, ook wij, de Europese burgers, zijn verdeeld door de propaganda. Gelukkig kon ik aan het einde van ons gesprek toch even ademhalen. Ze vertelde me dat ze niks goed wilt praten, oorlog is oorlog. En dat willen we beide niet. Zo konden we toch met elkaar onze verschillende leefwerelden uitwisselen. Ondanks onze verschillende leefwerelden hebben we niet om de oorlog gevraagd, we willen liever vrede. En ik denk dat iedereen het daar mee eens is.

Waarom vind ik, en vinden wij als DWARS Limburg, het belangrijk om de kant van het verhaal van een Russisch iemand uit te lichten? Ten eerste om te laten zien dat de burgers weinig kunnen doen aan het wereldbeeld dat hen wordt aangedaan, en dat we deze mensen dus niet te hard moeten beoordelen op het feit dat ze Poetin aanhangen. Maar ook om te laten zien dat de polarisatie tegengegaan kan worden door met deze mensen te praten en te luisteren. Door open te staan voor een gesprek kunnen we even in elkaars wereldbeeld stappen.

Referenties
Wikipedia contributors. (2022, March 7). Alley of Angels. In Wikipedia, The Free Encyclopedia. from https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Alley_of_Angels&oldid=1075697611