DWARS vindt dat ontwikkelingssamenwerking vanuit Nederland een belangrijke prioriteit is. Ontwikkelingssamenwerking is van uiterst belang om een betere leefwereld te creëren voor iedereen op deze aardbol. Daarom vindt DWARS dat Nederland 2% van het BNP dient te spenderen hieraan, en dat Nederland zich actief inzet om de millenniumdoelen te halen.
DWARS ziet ontwikkelingssamenwerking niet louter als het doneren van geld; juist door de verschillende aspecten van ontwikkelingssamenwerking te combineren kan het doel bereikt worden. Duurzame ontwikkeling (klimaat-, biodiversiteit- en ontbossingsverdragen) en fair trade gaan hand in hand met een gedegen ontwikkelingsbeleid, welke niet alleen op korte termijn maar ook op lange termijn haar vruchten zal kunnen afwerpen.
DWARS vindt het van belang dat kennis en expertise vanuit Nederland zoveel mogelijk wordt ingezet in ontwikkelingslanden. Hierbij is samenwerking met andere landen van grote waarde, zodat ieder land zich in kan zetten op een bepaalde expertise en dit toepast in ontwikkelingslanden. Het leren van vaardigheden en best practices aan mensen in ontwikkelingslanden wordt op die manier optimaal gerealiseerd, en dit systeem voorkomt bovendien onnodige geldverspilling. Een ander belangrijk aspect in ontwikkelingssamenwerking is het opheffen van oneerlijke handelsbarrières. Ontwikkelingslanden moeten de kans krijgen hun eigen economie op te bouwen om zo hun concurrentiepositie te versterken. Om dit verder te realiseren krijgen ze een groter stemaandeel in organisaties als het Monetair Fonds en de Wereldbank. Deze organisaties dienen democratisch te hervormen.
DWARS streeft naar duurzame vrede, wereldwijd. Een belangrijk onderdeel van ontwikkelingssamenwerking is daarom ook het voorkomen van conflicten. Wapenhandel vormt een groot obstakel hierin, daarom vindt DWARS dat Nederland hier niet aan mee moet doen.
Een humanitaire interventie dient alleen plaats te vinden in geval van uiterste nood, als andere diplomatieke middelen hebben gefaald en als het aannemelijk is dat de situatie in een conflictgebied hierdoor verbetert. Het mandaat van een humanitaire interventie ligt bij de Verenigde Naties (de Veiligheidsraad of de Algemene Vergadering). De structuur van de Veiligheidsraad is echter wel behoorlijk ouderwets en vertegenwoordigt de huidige verhoudingen in de wereld slecht. Het vetorecht dient te verdwijnen en de Veiligheidsraad moet een betere afspiegeling van de huidige machtsstructuren worden.
De NAVO dient volgens DWARS op termijn te worden afgeschaft. Het oorspronkelijke doel van de NAVO – militaire bilaterale bescherming en bijstand tegen de dreiging van communistische landen – is inmiddels achterhaald, zeker omdat nu veel voormalig communistische landen aangesloten zijn bij de NAVO. In de ogen van DWARS kan dit exclusieve bondgenootschap, dat bovendien kernwapens toestaat, de vrede niet bevorderen.
Het liefst ziet DWARS dat de VN een eigen leger krijgt, dat onafhankelijk van eigen belangen dergelijke interventies uit kan voeren. In meer dan de helft van de gebieden waar een conflict plaatsvindt, breekt na onbepaalde tijd opnieuw een conflict uit. Om dit te voorkomen lenen peacekeepingmissies onder mandaat van de VN zich hier uitstekend voor.
DWARS vindt dat Nederland het beste in Europees en uiteindelijk wereldwijd verband samen kan werken op defensiegebied. Een Europees leger kan ervoor zorgen dat kosten worden gedrukt en dat iedere lidstaat zich kan specialiseren in een bepaalde tak van defensie. Bovendien zorgt een Europees leger of een VN-leger er daadwerkelijk voor dat we niet meer in NAVO verband hoeven opereren.